నొప్పి ప్రాసెసింగ్ సిస్టమ్ డైనమిక్స్ A Conceptual Framework for Understanding Pain in the Human

నొప్పి ప్రాసెసింగ్ సిస్టమ్ డైనమిక్స్నొప్పి ప్రాసెసింగ్ సిస్టమ్ డైనమిక్స్

అఫ్ఫెరెంట్ నొప్పి ప్రోసెసింగ్ యొక్క తీవ్రమైన యాక్టివేషన్ *

కణజాల గాయం-ప్రేరిత నొప్పి తెలియట

కణజాల గాయం సైకోఫిజిక్స్ *

పరిధీయ అఫ్ఫెరెంట్ టెర్మినల్ మరియు కణజాల గాయం

పరిధీయ సున్నితత్వం ఫార్మకాలజీ

సెంట్రల్ సెన్సిటైజేషన్ మరియు కణజాల గాయం *

సెంట్రల్ ఫెసిలిటేషన్ ఆఫ్ ఫార్మకాలజీ *

నరాల గాయంతో ప్రేరిత నొప్పి తెలియట

నరాల గాయంతో నొప్పి * యొక్క సైకోఫిజిక్స్

నరాల గాయంతో నొప్పి Morphologic కరొలేట్స్

యాదృచ్ఛిక నొప్పి రాష్ట్రం

రప్పించే Hyperpathia *

ఇన్ఫ్లమేటరీ మరియు నరాల గాయంతో నొప్పి స్టేట్స్ మధ్య కన్వర్జెన్స్

అనేక కామన్ ఔషధ కారకాల యాక్షన్ యొక్క యంత్రాంగము అవలోకనం సవరించండి నొప్పి ప్రాసెసిసంగ్

నల్లమందు *

స్టీరాయిడ్ యాంటీ ఇన్ఫ్లమేటరీ డ్రగ్స్ *

N -Methyl-d -ఆస్పార్టేట్ల గ్రాహకం శత్రువులు *

Alpha2 -Adrenergic తీవ్రతలు

Gabapentinoid ఏజెంట్లు (Fig. 3.13)

ఇంట్రావీనస్ స్థానిక మత్తు

ముగింపు

ప్రస్తావనలు

ప్రస్తావనలు

 నొప్పి నిర్వహణ యొక్క ముఖచిత్రం

నొప్పి నిర్వహణ

రెండవ ఎడిషన్

కాపీరైట్ © 2011, 2007 సాండర్స్, అన్ని హక్కులూ ప్రత్యేకించుకోవడమైనది, సర్వస్వామ్య రక్షితం సేవియర్ ఇంక్ యొక్క ఒక ముద్రణ ద్వారా.

ఈ పుస్తకం స్వంతం అనుకుంటున్నారా?

ఎల్సివియర్ హెల్త్ బుక్స్టోర్ నేడు మీ కాపీని కొనుగోలు

హక్కులు మరియు కంటెంట్ను పొందండి

బుక్ అధ్యాయం

నొప్పి ప్రాసెసింగ్ సిస్టమ్ డౌన్లోడ్ PDF డైనమిక్స్

టోనీ L. Yaksh మరియు Z. డేవిడ్.లువో

నొప్పి నిర్వహణ, చాప్టర్ 3, 19-30

 ఓపెన్ రీడింగ్ మోడ్

అధ్యాయము ఆకారం

అఫ్ఫెరెంట్ నొప్పి ప్రాసెసింగ్ 19 యొక్క తీవ్రమైన యాక్టివేషన్

కణజాల గాయం-ప్రేరిత నొప్పి తెలియట 20

కణజాల గాయం 20 సైకోఫిజిక్స్

పరిధీయ అఫ్ఫెరెంట్ టెర్మినల్ మరియు కణజాల గాయం 20

అఫ్ఫెరెంట్ రెస్పాన్స్ గుణాలు 20

పరిధీయ సున్నితత్వాన్ని 20 ఫార్మకాలజీ

సెంట్రల్ సెన్సిటైజేషన్ మరియు కణజాల గాయం 21

పృష్ఠ హార్న్ రెస్పాన్స్ గుణాలు 21

సెంట్రల్ ఫెసిలిటేషన్ 22 ఫార్మకాలజీ

గ్లుటామాటే గ్రాహకాలకు మరియు వెన్నెముక ఫెసిలిటేషన్ 22

లిపిడ్ మీడియేటర్స్ 22

నైట్రిక్ ఆక్సైడ్ 22

ఎంజైములు 23 Phosphorylating

Bulbospinal సిస్టమ్స్ 23

Nonneuronal కణాలు 24

నరాల గాయంతో ప్రేరిత నొప్పి తెలియట 24

నరాల గాయంతో నొప్పి 24 సైకోఫిజిక్స్

నాడి Morphologic కరొలేట్స్ గాయం నొప్పి 24

యాదృచ్ఛిక నొప్పి రాష్ట్రం 24

పరిధీయ మరియు సెంట్రల్ కార్యాచరణ జనరేషన్ 24

అఫ్ఫెరెంట్ టెర్మినల్ సున్నితత్వం 26 లో మార్పులు

Hyperpathia 26 రప్పించే

దోర్సాల్ రూట్ నాడీగ్రంథి సెల్ క్రాస్ టాక్ 26

అఫ్ఫెరెంట్ మొలకెత్తిన 26

పృష్ఠ హార్న్ పునర్వ్యవస్థీకరణ 26

ఇన్ఫ్లమేటరీ మరియు నరాల గాయంతో నొప్పి స్టేట్స్ 27 మధ్య కన్వర్జెన్స్

అనేక కామన్ ఔషధ కారకాల యాక్షన్ యొక్క యంత్రాంగము అవలోకనం ఆ సవరించండి నొప్పి ప్రోసెసింగ్ 27

నల్లమందు 27

యాక్షన్ 27 సైట్స్

ఓపియాయిడ్ అనల్జీసియా 28 యొక్క యంత్రాంగము

నల్లమందు 28 Supraspinal యాక్షన్

మత్తుపదార్థాలు 28 స్పైనల్ యాక్షన్

నల్లమందు 29 పరిధీయ యాక్షన్

Supraspinal మరియు వెన్నెముక వ్యవస్థలు 29 మధ్య పరస్పర

స్టీరాయిడ్ యాంటీ ఇన్ఫ్లమేటరీ డ్రగ్స్ 29

స్టీరాయిడ్ యాంటి-ఇన్ఫ్లమేటరీ డ్రగ్స్ 29 పరిధీయ యాక్షన్

స్టీరాయిడ్ యాంటి-ఇన్ఫ్లమేటరీ డ్రగ్స్ 29 స్పైనల్ యాక్షన్

N -Methyl-d -ఆస్పార్టేట్ల గ్రాహకం శత్రువులు 30

ఆల్ఫా 2 -Adrenergic తీవ్రతలు 30

Gabapentinoid ఏజెంట్లు 30

ఇంట్రావీనస్ స్థానిక మత్తు 30

తీర్మానం 30

ప్రాథమిక అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ వెన్నెముక మరియు supraspinal స్థాయిలలో అనేక సర్క్యూట్ల క్రియాశీలతకు ఫలితాలు.చాప్టర్ 2 సమీక్షించిన వంటి, ఈ వ్యవస్థలు బహుళ బంధాలు ఉన్నాయి.1990 నుండి పరిశోధన యొక్క ఒక ముఖ్యమైన పర్యవసానం ఏమిటంటే సినాప్టిక్ లింక్ వద్ద అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ నిర్దిష్ట ఇన్పుట్లను వివిధ మాడ్యులేషన్ లోబడి అని ప్రశంసలు ఉంది. నికర ఫలితంగా ఇచ్చిన ఉద్దీపన పిలిచిన ప్రతిస్పందన చేయవచ్చు క్రమక్షీణత లేదా ఒక సూచించబడిన భౌతిక ఉద్దీపన ద్వారా ఉత్పత్తి ప్రేరణ పెంచడానికి సేవ బాగా నిర్వచించబడిన ప్రభావాలకు లోనవుతాయి ఉంటుంది. ముఖ్యంగా, ఈ పరస్పర వ్యవస్థలు అఫ్ఫెరెంట్ సందేశాన్ని ఎన్కోడింగ్ మార్చే మరియు తద్వారా ఉద్దీపన గ్రహించిన లక్షణాలు మార్చేందుకు.

చర్చ కొరకు, నోసిసేప్టివ్ సమాచారాన్ని ప్రాసెస్ క్రింది మూడు పరిస్థితులు నుండి పుడుతుంది ఆ నొప్పి పరముగా లో పరిగణించబడుతుంది: (1) ప్రవర్తన అధిక ప్రవేశ ఒక తీవ్రమైన క్రియాశీలతను, నెమ్మదిగా చెయ్యటం అఫ్ఫెరెంట్, పిలిచిన (2 ) అతిశయోక్తి నొప్పి ప్రవర్తన (నొప్పి తెలియట / ప్రేరణ శక్తి) స్థానిక కణజాలం గాయపడినప్పుడు లేదా వాపు, మరియు (3) స్థానిక పరిధీయ నరాల గాయంతో ద్వితీయ ఫలితాలు నొప్పి తెలియట అనుసరిస్తూ ఉత్పత్తి. ప్రస్తుత పని కొన్ని నిరంతర నిరోధక రాష్ట్రాలు సమక్షంలో ఈ అంతర్లీన యంత్రాంగాల కొన్ని ఏకీభవించటం సూచిస్తుంది. ఈ డైనమిక్ రాష్ట్రాల ఫార్మకాలజీ మరియు శరీరధర్మ ఒక పర్యావలోకనం తరువాత అందించబడుతుంది.

అఫ్ఫెరెంట్ నొప్పి ప్రోసెసింగ్ యొక్క తీవ్రమైన యాక్టివేషన్ *

* ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మకమైన చర్చ కోసం, సూచన 1 చూడండి.

మానవులు మరియు జంతువులలో స్పష్టంగా నిర్వచించిన నొప్పి ప్రవర్తనలో ఒక అశాశ్వతమైన, noninjurious ఉద్దీపన ఫలితాలు ద్వారా చిన్న afferents యొక్క తీవ్రమైన క్రియాశీలతను.ఈ సంఘటన గతంలో చెప్పిన ఉద్రేకపూరిత అఫ్ఫెరెంట్ ట్రాన్స్మిటర్లు విడుదల దారితీసింది చిన్న, అధిక ప్రవేశ afferents స్థానిక ఉద్దీపన-రప్పించే క్రియాశీలతను ద్వారా మధ్యస్థంచేయబడుతుందని వెన్నెముక ప్రొజెక్షన్ న్యూరాన్లు నుంచి చెదిరిపోతున్న (చాప్టర్ 2 చూడండి) మరియు, పర్యవసానంగా.ఈ తీవ్రంగా నడిచే వ్యవస్థ యొక్క సంస్థ సాధారణంగా పరిధీయ అఫ్ఫెరెంట్ ఉద్దీపన తీవ్రత, సూచించే మధ్య సరళ సంబంధాలు పరంగా రూపొందించబడింది, వెన్నెముక ట్రాన్స్మిటర్ విడుదలైన పరిమాణం, మెదడుకు వెన్నుపాములో నాడీకణాల కణము యొక్క సూచించే. దాని అత్యంత ముక్కుసూటి కూర్పు, ఈ సంస్థ అత్యంత గ్రంధాలలో కనిపించే క్లాసిక్ "నొప్పి మార్గం" (Fig. 3.1) పోలి.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.1

స్కీమాటిక్ ఎక్యూట్ అధిక తీవ్రత అఫ్ఫెరెంట్ ఉద్దీపన అఫ్ఫెరెంట్ వెన్నుపాము ప్రతిస్పందన ప్రిన్సిపాల్ భాగాలు చిత్రీకరిస్తున్న. అధిక ప్రవేశ ప్రాధమిక afferents యొక్క నిర్దిష్ట జనాభా లో ఉత్సర్గ పౌనఃపున్యంలో ఒక ఉద్దీపన తీవ్రత-డిపెండెంట్ పెంపుదల అధిక కేంద్రాలకు కల్పనల పృష్ఠ హార్న్ న్యూరాన్లు (DHN) కాల్పుల్లో ఒక ఉద్దీపన తీవ్రత-డిపెండెంట్ పెంపుదల ప్రారంభిస్తుంది (వైడ్ డైనమిక్ పరిధి [WDR] న్యూరాన్ ఉంది ఇక్కడ చూపబడింది). చాప్టర్ 2 లో వివరించిన విధంగా వెన్నుపాము ప్రవాహంపై, అధిక కేంద్రాలకు ప్రాజెక్టులు.

కణజాల గాయం-ప్రేరిత నొప్పి తెలియట

కణజాల గాయం సైకోఫిజిక్స్ *

* ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మక చర్చల కోసం, సూచనలు 2 మరియు 3 చూడండి.

(1) ఒక నిస్తేజంగా throbbing, సంచలనాన్ని బాధాకరంగా;: కణజాల గాయం తో, ఈవెంట్స్ త్రయాన్ని త్వరలోనే గాయం దీక్షా తర్వాత ప్రసిద్ధిచెందింది (2) ఒక మోస్తరు తీవ్ర ఉద్దీపన (ప్రాధమిక నొప్పి తెలియట) ఒక అతిశయోక్తి స్పందన; మరియు (3) ఇక్కడ గాయపడని కణజాలం పూసే మోస్తరు ఉద్దీపన ఒక అయిష్ట సంచలనాన్ని (ద్వితీయ నొప్పి తెలియట) సృష్టిస్తుంది గాయం సైట్ చుట్టూ ఒక విస్తారిత ప్రాంతంలో. ఈ నొప్పి భాగాలు ప్రారంభిస్తుంది అర్థం ముఖ్యం. తరువాత చర్చించిన విధంగా, ఈ సంఘటనలు గాయం మరియు సమర్పించబడిన ఉద్దీపన రెండు పరిధీయ మరియు కేంద్ర పరిణామాలు ప్రతిబింబించేలా స్పష్టమవుతుంది.

పరిధీయ అఫ్ఫెరెంట్ టెర్మినల్ మరియు కణజాల గాయం †

ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మక చర్చల కోసం †, సూచనలు 3 మరియు 4 చూడండి.

అఫ్ఫెరెంట్ రెస్పాన్స్ గుణాలు

ఇంద్రియ టెర్మినల్స్ సమీపంలో గాయం మరియు వాపు సి బహు రీతులు nociceptors యొక్క తెలియడము పెంచడానికి గాయపడ్డారు సైట్ innervating.ఇది పొడిగించబడిన తెలియడము యాదృచ్ఛిక అఫ్ఫెరెంట్ సూచించే ప్రదర్శన మరియు అఫ్ఫెరెంట్ (Fig. 3.2) యొక్క ఉద్దీపన-ప్రతిస్పందన రేఖ లో ఒక ఎడమ షిఫ్ట్ ప్రతిబింబిస్తాయి.అంటే ఉద్దీపన సైట్ చుట్టూ ఎరుపు ఫ్లష్ (స్థానిక ధమని వాపు), స్థానిక ఎడెమా (కేశనాళిక పారగమ్యత), మరియు ఒక నొప్పి స్పందనలను బయటకు రప్పించవచ్చు అవసరం ఉద్దీపన పరిమాణం లో ఒక ప్రాంతీయ తగ్గింపు (: ఈ సంఘటనలు "ట్రిపుల్ స్పందన" చెప్పుకోవచ్చు నొప్పి తెలియట). ఈ స్థానిక స్పందన ఇంద్రియ టెర్మినల్ పరిధీయ దాయాదుల స్థానిక సహజత్వానికి భిన్నదిశ సూచించే నుండి ఫలితాలు ఆ భాగం న్యూరోజెనిక్ ఉంది.ఇక్కడ కార్యకలాపాలు orthodromically శాఖ సేకరించిన లో ప్రారంభించారు.ఒక స్థానిక శాఖ సమయంలో, చర్య సామర్థ్యం అంచున వైపు తిరిగి, కేంద్ర మరియు antidromically ఉపక్రమించాడు.పరిధీయ టెర్మినల్ వద్ద వంటి పదార్థ P (ఎస్పి) సి ఫైబర్స్, కోసం అఫ్ఫెరెంట్ టెర్మినల్ కంటెంట్ స్థానిక విడుదలలో చర్య సామర్థ్యం ఫలితాలు మరియు జన్యు సంబంధిత పెప్టైడ్ (CGRP), వరుసగా, దారితీసే, కాల్సిటోనిన్ రక్తనాళాల వ్యాకోచము వరకు (ఎర్రబడటం ) మరియు ప్లాస్మా తొలగడము (వాపు).

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.2

టాప్ ప్యానెల్, ప్రాథమిక అఫ్ఫెరెంట్ టెర్మినల్ ఎడమ.స్థానిక కణజాలం దెబ్బతీసే ఉద్దీపన జరిమానా afferents తొలగింపుకు మరియు తాపజనక కణాల స్థానిక క్రియాశీలతను దారితీస్తుంది. కుడి ఎగువ ప్యానెల్లో, ఈ గాయం అందువలన తక్కువ ఉద్దీపన తీవ్రతతో కాని హానికర ఉద్దీపన సాంద్రతల్లో తక్షణమే సూచించే రూపాన్ని మరియు ఉద్దీపన ప్రతిస్పందన రేఖ యొక్క ఒక మార్పుకు కీలక సూచిస్తూ, పైకి తీసుకెళ్లడం మరియు ఎడమ అధిక ప్రవేశ అఫ్ఫెరెంట్ స్పందన ప్రొఫైల్ను కారణమవుతుంది . క్రింది ప్యానెల్, ఉద్దీపన ప్రతిస్పందనగా, అఫ్ఫెరెంట్ ఫైబర్స్ (పదార్థ P / కాల్సిటోనిన్ జన్యు సంబంధ పెప్టైడ్ [SP / CGRP]) న్యూరోపెప్టైడ్లపై యొక్క సహజత్వానికి భిన్నదిశ విడుదల ప్రదర్శించడానికి.ఇటువంటి బ్రాడికైనిన్ (Bk) వంటి హార్మోన్లు, ప్రోస్టాగ్లాండిన్స్ (pgs), మరియు సైటోకైన్లతో లేదా పొటాషియం మరియు హైడ్రోజన్ అయాన్లు (K + / H) పాడయిన కణాలు మరియు ప్లాస్మా తొలగడము ఉత్పత్తులు నుండి విడుదల ఉచిత నరాల ప్రేరణ మరియు సున్నితత్వంతో ఫలితంగా.5-HT, 5-హైడ్రాక్సీట్రిప్టమైన (సెరోటోనిన్).

పరిధీయ సున్నితత్వాన్ని ‡ ఫార్మకాలజీ

ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మక చర్చల కోసం ‡, సూచనలు 5 మరియు 6 చూడండి.

స్థానిక కణజాల గాయం మరియు వాపు తరువాత, పరిధీయ టెర్మినల్ పరిసర కణజాలం నష్టం మరియు ప్లాస్మా యొక్క సహ తొలగడము ద్వితీయ మారిపోతుంది. ఈ ప్రభావాలు దెబ్బతిన్న కణజాలాన్ని నుండి algogenic ఏజెంట్లు వివిధ ఉభయ విడుదలలో మరియు స్థానిక సి-ఫైబర్ నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము ప్రతిచర్యలు (టేబుల్ 3.1) ద్వారా సక్రియం ఇంద్రియ afferents పరిధీయ టెర్మినల్స్ ఫలితంగా ఏర్పడతాయి.ఈ రసాయన మధ్యవర్తులు రెండు విభిన్న ప్రభావాలను కలిగి: అఫ్ఫెరెంట్ సి ఫైబర్స్ (1) ప్రత్యక్ష ప్రేరణ; మరియు (2) సి-ఫైబర్ క్రియాశీలతను సులభతర, ఒక ఎడమ షిఫ్ట్ ఫలితంగా మరియు C-ఫైబర్ నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము యొక్క ఫ్రీక్వెన్సీ స్పందన వక్రరేఖ వాలు పెంచడం. ఈ పరిధీయ సంఘటనలు అవకాశం కొనసాగుతున్న నొప్పి మరియు ఇచ్చిన ఉద్దీపన (నొప్పి తెలియట) పిలిచిన నొప్పి స్పందన నివేదించారు తీవ్రతతో పెరుగుదలకు దోహదం.

టేబుల్ 3.1

కణజాల గాయం ద్వారా విడుదల ఏజెంట్లు ప్రతినిధి క్లాసులు: ప్రాథమిక అఫ్ఫెరెంట్ దారాల కార్యాచరణ మరియు సున్నితత్వం

1. అమైన్లు: హిస్టామిన్ (మాస్ట్ సెల్స్) మరియు సెరోటోనిన్ (ప్లేట్లెట్లు) గాయం సహా ఉద్దీపనల వైవిధ్యమైన విడుదల చేస్తారు, మరియు అనేక కణజాల నష్టం యొక్క రసాయన ఉత్పత్తులు చే విడుదల చేయబడతాయి.

2. Kinin: బ్రాడికైనిన్ గడ్డకట్టే క్యాస్కేడ్ యొక్క క్రియాశీలతను ఊపందుకున్న ఒక క్యాస్కేడ్ ద్వారా కృత్రిమంగా తయారు.నిర్దిష్ట బ్రాడికైనిన్ గ్రాహకాలు (B1 / B2) ద్వారా బ్రాడికైనిన్ చర్యలు ఉచిత నరాల సక్రియం చేయడానికి.

3. Lipidic ఆమ్లాలు: అటువంటి prostanoids మరియు ల్యూకోట్రియెన్లు లిపిడ్స్ cyclooxygenases మరియు lipoxygenases ద్వారా తయారవుతుంది.వంటి ప్రొస్టాగ్లాడిన్ E 2 చాలా prostanoids, నేరుగా సి ఫైబర్స్ సక్రియం మరియు నిర్దిష్ట పొర గ్రాహకాలు ద్వారా సి ఫైబర్స్ తెలియడము సులభతరం.

4. సైటోకైనిన్స్: అటువంటి ఇంటర్ల్యూకిన్స్ లేదా ట్యూమర్ నెక్రోసిస్ ఫాక్టర్ సైటోకైన్లతో, మాక్రో పాల్గొన్న తాపజనక ప్రతిస్పందన భాగంగా ఏర్పడతాయి మరియు శక్తివంతంగా సి-ఫైబర్ టెర్మినల్స్ సంవేద్యీకరణము.

5. ప్రాథమిక అఫ్ఫెరెంట్ పెప్టైడ్స్: కాల్సిటోనిన్ జన్యు సంబంధ పెప్టైడ్ మరియు పదార్థ P కనిపించే మరియు C ఫైబర్స్ పరిధీయ టెర్మినల్స్ నుండి విడుదల మరియు ప్రేరణగా ఇంద్రియ నరాల చొచ్చుకుపోతాయి చర్మం ప్రాంతపు చర్మసంబంధమైన రక్తనాళాల వ్యాకోచము, ప్లాస్మా తొలగడము, మరియు సున్నితత్వంతో ఉత్పత్తి చేస్తారు.

6. హైడ్రోజన్ అయాన్ / పొటాషియం అయాన్ ([H +] / [K +]): పెరిగిన H + (తక్కువ pH) మరియు అధిక K + గాయమైన కణజాలంలో కనిపిస్తాయి.ఈ అయాన్లు నేరుగా సి ఫైబర్స్ ఉద్దీపన మరియు వివిధ vasodilatory పెప్టైడ్స్ స్థానిక విడుదల పిలుచు. ట్రైగ్లిజరైడ్ అధికంగా కలిగిన లిపోప్రొటీన్ రేణువులు వివిధ గ్రాహకాలను పెరిగింది H + ఉత్తేజితం.

7. Proteinases: అటువంటి త్రోమ్బిన్ను లేదా ట్రిప్సిన్ Proteinases, పాడయిన కణాలు నుండి విడుదల చేస్తారు మరియు చిన్న ప్రాధమిక afferents ఉపరితలంపై ఉనికిలో సంధానిత పెప్టైడ్ లిగ్నాడ్స్ విడివడి చేయవచ్చు. ఈ సంధానిత పెప్టైడ్స్ టెర్మినల్ depolarize చేయవచ్చు ఆ ప్రక్కనే గ్రాహకాలు, proteinase ఉత్తేజ గ్రాహకాలు, పని.

 పూర్తి పరిమాణంలో వీక్షించండి

సెంట్రల్ సెన్సిటైజేషన్ మరియు కణజాల గాయం *

* ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మక చర్చల కోసం, సూచనలు చూడండి 7 12 [2] [3] [4] [5] [6].

పృష్ఠ హార్న్ రెస్పాన్స్ గుణాలు

చాప్టర్ 2 సమీక్షించిన వంటి, సన్నిహిత లింకేజ్ ఉద్దీపన తీవ్రత మరియు పృష్ఠ హార్న్ ఉత్సర్గ మరియు నొప్పి తీవ్రత యొక్క ఫ్రీక్వెన్సీ మధ్య ఉంది.కణజాల గాయం సమక్షంలో, చిన్న afferents ఒక నిరంతర ఉత్సర్గ ఆగమనం ఉంది. ఇది ఇప్పుడు ఈ నిరంతర ఉత్సర్గ పృష్ఠ హార్న్ క్రియాశీలత ఒక సులభతర దారితీయవచ్చని మెచ్చుకున్నారు. జంతువుల అధ్యయనాలు లో, వెన్ను కొమ్ము విస్తృత డైనమిక్ పరిధి (WDR) లోతైన పృష్ఠ హార్న్ తక్కువ-పౌనఃపున్య (0.1-Hz) అఫ్ఫెరెంట్ సి ఫైబర్స్ యొక్క క్రియాశీలతను ఒక ఉద్దీపన-ఆధారిత ప్రతిస్పందనను ప్రదర్శిస్తుంది. ఒక మధ్యస్తంగా శరవేగంతో సి (కానీ ఎ) ఫైబర్స్ పునరావృత ప్రేరణ (& gt; 0.5 Hz) ఒక క్రమంగా సులభతరం విడుదల ఫలితాలు.ఈ అతిశయోక్తి ఉత్సర్గ 1966 లో మార్కస్ మెండెల్ మరియు పాట్ వాల్ ద్వారా గాలి అప్ (Fig. 3.3) అనే పేరు పెట్టారు.కణాంతర రికార్డింగ్ సులభతరం రాష్ట్ర ప్రగతిశీల, దీర్ఘ తగిలిన, పాక్షిక పొర ఇన్పుట్ అఫ్ఫెరెంట్ దొరల ఆకర్షకం అందించే సెల్ నుంచి చెదిరిపోతున్న సూచించబడుతుంది సూచించింది.సంభావ్యత WDR ఉత్సర్గ పౌనఃపున్యం అనేది ఒక అధిక ప్రవేశ ఉద్దీపన తీవ్రతను ఎన్కోడింగ్ భాగం, మరియు ఈ WDR న్యూరాన్లు పలు వెన్నుపాము (అంటే, spinobulbar అంచనాలు) యొక్క ventrolateral దిక్కుగా ప్రొజెక్ట్ అని ఇచ్చిన, ఈ పోశాయి స్పందన నమ్ముతారు నొప్పి సందేశాన్ని ఒక ముఖ్యమైన భాగం ఉండాలి.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.3

కుడి, 0.1 Hz వద్ద సరఫరా ఎలెక్ట్రికల్ ఉద్దీపన ప్రతిస్పందనగా వైడ్ డైనమిక్ పరిధి (WDR) న్యూరాన్ నుండి ఒకే యూనిట్ రికార్డింగ్. ఒక చాలా నమ్మకమైన, ఉద్దీపన లింక్డ్ స్పందన ఈ ఫ్రీక్వెన్సీ వద్ద పిలిచిన. ఎడమ, దీనికి విరుద్ధంగా, ప్రేరణ రేటు 0.5 Hz వరకు పెరిగింది ఉన్నప్పుడు, ప్రేరణ చేత రూపొందించబడిన ప్రతిస్పందనను పరిమాణం లో ఒక పురోగామి పెరుగుదల ఉంది. సి-ఫైబర్ ఇన్పుట్ నుండి ఫలితాలు మరియు A-ఫైబర్ ఇన్పుట్ నుండి లేని మధ్య, ఈ సులభతర, గాలి అప్ అంటారు.

ఇటువంటి ఎర్రబడిన లేదా గాయపడిన కణజాలం ఏర్పడే ఆ వంటి పొడిగించబడిన నొప్పి రాష్ట్రాలు మామూలుగా WDR న్యూరాన్ ఇటువంటి పోశాయి అఫ్ఫెరెంట్ డ్రైవ్ లో ఆపై కొనసాగుతున్న సౌకర్యాన్ని నమోదవుతుంది. అందువలన, ఒక ఇచ్చిన ఉద్దీపన (పృష్ఠ హార్న్ WDR న్యూరాన్ కోసం ఉద్దీపన ప్రతిస్పందన రేఖ లో ఒక ఎడమ షిఫ్ట్ దారితీసింది) మెరుగైన స్పందన ఉండొచ్చు. ఈ సున్నితత్వాన్ని కూడా ఒక ఉద్దీపన ఒక డెర్మాటోమ్ గాయం ఒక నొప్పి సంచలనాన్ని అందిస్తుంది ప్రక్కనే దరఖాస్తు చేసాడు స్వీకార రంగంలో పరిమాణం లో లేకపోతే కఠిన మార్పు కోసం ఒక సంభావ్య విధానాన్ని అందిస్తుంది. చాప్టర్ 2 సమీక్షించిన వంటి, ఇచ్చిన రూట్ ద్వారా ప్రవేశించే ప్రాధమిక afferents ఎంట్రీ వెన్నెముక స్థాయి సినాప్టిక్ పరిచయం, కానీ వారు కూడా అక్కడ వారు కంటే తక్కువ భద్రతా ఉన్నప్పటికీ (ఈ సుదూర న్యూరాన్లు సక్రియం చేయవచ్చు మరింత సుదూర విభాగాలు, కు rostrally మరియు caudally దాయాదుల పంపడానికి ప్రవేశ సెగ్మెంట్).అయితే, చిత్రరూపంలో మూర్తి 3.4 నిర్వచించిన, ప్రస్తుత ఆలోచన ఒక కండిషనింగ్ గాయం ఉద్దీపన సమక్షంలో, సుదూర రెండవ ఆర్డర్ న్యూరాన్ ఒక తీవ్రమైన ఆ సామీప్య డెర్మాటోమ్ నుండి ఇన్పుట్ దారి తీస్తుంది అలాంటి అధిక పౌనఃపున్య కార్యకలాపాలతో కారకానికి సున్నితత్వం అనేది సూచించాడు, ఒక "నొప్పి సిగ్నల్" సామీప్య డెర్మాటోమ్ సూచిస్తారు అందించే సుదూర న్యూరాన్ యొక్క క్రియాశీలతను.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.4

ఒక పృష్ఠ హార్న్ న్యూరాన్స్ స్వీకార రంగంలో (RF) దాని విభాగ ఇన్పుట్ మరియు సక్రియం చేసే ఇతర విభాగాలు నుండి ఇన్పుట్ ఆధారపడి ఉంటుంది.

RF 1 గాయమైన తర్వాత న్యూరాన్స్ 1 "సున్నితమైన." అవుతుంది RF 2 నుండి పరస్పర ఇన్పుట్ సాధారణంగా న్యూరాన్ 1 సక్రియం చేయడానికి తగిన ఉద్రేకపూరిత సూచించే చేరుకోలేకపోయినట్లయితే, కానీ సున్నితత్వాన్ని తర్వాత, RF 2 ఇన్పుట్ సరిపోతుంది. ఇప్పుడు న్యూరాన్ 1 యొక్క RF సమర్థవంతంగా RF1 + RF2 ఉంది. అందువలన, వెన్నెముక విధానాల ద్వారా స్థానిక గాయం స్వీకార ఖాళీలను ఒక noninjured RF దరఖాస్తు ప్రకంపనలు పోస్ట్ కణజాల గాయం సంచలనాన్ని దోహదం ఇటువంటి పెరిగిపోయారు తీవ్రంగా దారితీస్తుంది.

ఈ పృష్ఠ హార్న్ సిస్టమ్ సంబంధించి అంతకుముందు పరిశీలనలు ప్రవర్తనా పరిణామాలు కలిగి చూపాయి. Psychophysical అధ్యయనాలు నిరూపించాయి ఆ ప్రాధమిక ప్రేరణ శక్తి యొక్క ఒక చిన్న ప్రాంతం లో చేతిని లేదా C-ఫైబర్ ఉద్దీపన (క్యాప్సైసిన్) కేంద్ర ఇంజక్షన్ ద్వారా చిన్న afferents ప్రత్యక్ష క్రియాశీలతను అరచేతి వైపు ఉపరితలంపై యొక్క చర్మం ఫలితాలు ఒక వివిక్త గాయం చాలా చుట్టూ ద్వితీయ ప్రేరణ శక్తి యొక్క పెద్ద ప్రాంతం.ఒక స్థానిక మత్తు బ్లాక్ అవమానంగా ముందు ఇంజక్షన్ సైట్ సామీప్య ఉంచినప్పుడు, ద్వితీయ ప్రేరణ శక్తి యొక్క ఆగమనం నివారించవచ్చు. అంతేకాక, WDR గాలి అప్ అధ్యయనాలు సామాన్యంగా జంతువులలో 1 MAC (అంటే, కనీస దంతమూలీయ ఏకాగ్రత) మత్తులో నిర్వహిస్తున్నారు. ఒక రోగులలో, వెన్నెముక సులభతర కారణమయ్యే క్రింది చర్చలో భావిస్తారు ప్రక్రియలు అలాంటి MAC అనస్థీషియా ఏర్పడే అని అనుమానిస్తారు ఉంటుంది. అఫ్ఫెరెంట్-రప్పించే సులభతర చిక్కుముడి దాని రాకుండా పరిష్కరించేందుకు కంటే చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ నిరోధించడానికి ఉత్తమం అని. ఈ పరిశీలన చేయటం ఆక్రమణ అనాల్జేసిక్ (ఉదా, ఏజెంట్లు మరియు పద్ధతులను చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ మూసే) యొక్క వినియోగానికి సంబంధించి ఆధారం సూచిస్తుందని విశ్వసిస్తారు.

సెంట్రల్ ఫెసిలిటేషన్ ఆఫ్ ఫార్మకాలజీ *

* ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మకమైన చర్చ కోసం, సూచన 13 చూడండి.

రాబోయే వ్యాఖ్యానం మరియు చాప్టర్ 2 లో చర్చ, నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము ప్రసార (సోడియం చానెల్ బ్లాకర్స్) నిరోధించడాన్ని చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ ట్రాన్స్మిటర్ విడుదల (మత్తుపదార్థాలు వలె) నిరోధించడాన్ని ద్వారా పృష్ఠ హార్న్ సి-ఫైబర్-రప్పించే ప్రేరణ తగ్గుదల, లేదా ద్వారా ఆధారంగా postsynaptic గ్రాహక నిరోధించడాన్ని (ఉదా, NK1 ఎస్పి లేదా α-అమైనో-3-హైడ్రాక్సీ-5-మిథైల్-4-isoxazolepropionic ఆమ్లం [అంపా] గ్లుటామాటే కోసం), అఫ్ఫెరెంట్ డ్రైవ్ యొక్క పరిమాణం తగ్గుతుంది మరియు తదనుగుణంగా సులభతరం చేశాయి ప్రాసెసింగ్ పిలిచిన సాచివేత చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్. అయితే, గాలి అప్ రాష్ట్ర సాధారణ ఉద్రేకపూరిత వ్యవస్థ పునరావృత క్రియాశీలతను కంటే అధికంగానే ప్రతిఫలిస్తుంది. కింది అఫ్ఫెరెంట్ మార్గం మరియు ఇతర వ్యవస్థలు ముఖ్యంగా వెన్నెముక స్థాయిలో సులభతరం ప్రాసెసింగ్ దోహదపడే భాగంగా ఉన్నాయి వ్యవస్థల సమీక్ష ఉంది.

గ్లుటామాటే గ్రాహకాలకు మరియు వెన్నెముక ఫెసిలిటేషన్

వెన్నెముక సులభతర ఏకైక ఫార్మకాలజీ ప్రాతినిధ్యం మొదటి నిజమైన ప్రదర్శన దృగ్విషయం N -methyl- d -aspartate (NMDA) గ్రాహక కోసం ప్రతినాయకుల యొక్క వెన్నెముక డెలివరీ ద్వారా నిరోధించబడింది చూపించే సమర్పించారు. ముఖ్యంగా, ఈ శత్రువులు పృష్ఠ హార్న్ న్యూరాన్లు తీవ్రమైన రప్పించే సూచించే ఎలాంటి ప్రభావము కలిగి, కానీ వారు గాలి అప్ తగ్గింది. బిహేవియరల్ కృషి మందులు తీవ్రమైన నొప్పి మార్గాలు ఎటువంటి ప్రభావాన్ని కలిగి ఉంది కాని కణజాల గాయం మరియు వాపు తరువాత ప్రేరిత సులభతరం రాష్ట్రాలు తగ్గింది నిరూపించగలిగారు. పేర్కొన్నాడు, NMDA గ్రాహక అక్యూట్ ప్రేరణ మధ్యవర్తిత్వం కనిపించడం లేదు. ఈ ఫైండింగ్ ఈ గ్రాహకం యొక్క ఒక ముఖ్యమైన లక్షణం ప్రతిబింబిస్తుంది. సాధారణ విశ్రాంతి పొరల సంభావ్యతలు కింద, NMDA గ్రాహక స్థితిలో ఒక మెగ్నీషియం బ్లాక్ గా సూచిస్తారు ఉంది. ఈ పరిస్థితిలో, గ్లుటామాటే ద్వారా గదుల ionophore సక్రియం కాదు.(అంపా ఎస్పీ గ్రాహకాలు క్రియాశీలతను ద్వితీయ పునరావృత ప్రేరణ సందర్భంగా ఉత్పత్తి వంటి) త్వచం యొక్క సచ్ఛీల చెదిరిపోతున్న సంభవిస్తే, మెగ్నీషియం బ్లాక్ NMDA గ్రాహక సక్రియం గ్లుటామాటే అనుమతిస్తూ తొలగించబడుతుంది. ఇది జరిగినప్పుడు, NMDA ఛానల్ కాల్షియం గడిచే (Fig. 3.5) అనుమతిస్తే.కణాంతర కాల్షియం పెరుగుతుండటంతో ఆపై విడుదల మరియు వీలు కల్పించుట క్యాస్కేడ్ దిగువ భాగాలు ప్రారంభించడంలో పనిచేస్తుంది.చిన్న ప్రాధమిక అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ ద్వారా ఉత్పత్తి ప్రేరణ చేయవచ్చు పృష్ఠ హార్న్ న్యూరాన్లు రెస్పాన్స్ విస్తరించేందుకు మరియు వంటి గాలి అప్ దృగ్విషయానికి దారి సర్వ్ అనేక విభిన్న జీవరసాయన సంఘటనలకు దారి కనుగొనబడింది. NMDA గ్రాహకం యొక్క క్రియాశీలతను ఆ వీలు కల్పించుట ప్రక్రియ యొక్క ఒక ముఖ్యమైన అంశం అయినప్పటికీ, ఇది కేవలం చాలా ఒకటి ఉంది.వెన్నెముక సంబంధిత సున్నితత్వాన్ని ప్రముఖ సెలయేళ్ళు అనేక ప్రతినిధి ఉదాహరణలు ఇక్కడ భావిస్తారు.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.5

స్కీమాటిక్ ఒక సి ఫైబర్ మరియు మిడిమిడి పృష్ఠ హార్న్ ద్వితీయ-క్రమ డెండ్రైట్ నేను మధ్య విపరీతంగా చూపిస్తున్న, ఎడమ.సినాప్టిక్ లింకేజ్ రెండవ ఆర్డర్ న్యూరాన్ మీద అనేక గ్రాహకాలు నటన బహుళ ఉద్రేకపూరిత ట్రాన్స్మిటర్లు స్వరపరచారు. కుడి, ఒక N -methyl-d -ఆస్పార్టేట్ల (NMDA) ionophore యొక్క స్కీమాటిక్.టెక్స్ట్ సూచించిన విధంగా, NMDA గ్రాహక ఒక కాల్షియం (Ca + +) ionophore అని, ఉత్తేజపరుస్తూ, కా ప్రవాహంగా ఫలితాలుసక్రియం చేయబడుతుంది, గ్రాహక "polyamine సైట్ చేర్చి గ్లుటామాటే (glu) ఆక్యుపెన్సీ, ఒక తేలికపాటి పొర చెదిరిపోతున్న ద్వారా మెగ్నీషియం (Mg) బ్లాక్ యొక్క తొలగింపు యొక్క ఆక్యుపెన్సీ" గ్లైసిన్ సైట్, "మరియు అనేక allosterically తోడైన అంశాలు అవసరం . " మొత్తంమీద, ఈ సంఘటనలు ionophore యాక్టివేట్ చేసుకుంటారు.అంపా, α-అమైనో-3-హైడ్రాక్సీ-5-మిథైల్-4-isoxazolepropionic యాసిడ్; నా, సోడియం; NK1, neurokinin 1 గ్రాహకి; ఎస్పి, పదార్థ P.

లిపిడ్ మీడియేటర్స్

పునరావృత అఫ్ఫెరెంట్ ప్రేరణ సమక్షంలో, వెన్నెముక న్యూరాన్లలో కణాంతర కాల్షియం ప్రోస్టాగ్లాండిన్స్ విడుదల ఒక క్యాస్కేడ్ యొక్క క్రియాశీలతను దారితీస్తుంది పెరిగింది. ఈ prostanoids presynaptic మరియు ప్రాధమిక అఫ్ఫెరెంట్ వరకు postsynaptic మరియు ప్రాధమిక అఫ్ఫెరెంట్ ట్రాన్స్మిటర్ విడుదల (Fig. 3.6) విస్తరించేందుకు మరియు postsynaptic పృష్ఠ హార్న్ న్యూరాన్ విడుదల సులభతరం సేవలందించే ప్రత్యేక గ్రాహకాల పని.presynaptic ప్రభావం ట్రాన్స్మిటర్ విడుదల తప్పనిసరి అని వోల్టేజ్ సెన్సిటివ్ కాల్షియం ఛానల్ యొక్క ప్రారంభ ఒక సులభతర ద్వారా భావిస్తున్నారు. postsynaptic చర్య లేకపోతే అవరోధక ఇంటర్న్యూరాన్ నుండి విడుదల గ్లైసిన్ ద్వారా న నటించాడు ఇది ఒక గ్లైసిన్ గ్రాహక, యొక్క నిష్క్రియాత్మకతతో మధ్యవర్తిత్వం చేయబడుతుంది. ఈ glycinergic నిరోధకం ఇంటర్న్యూరాన్ reflexively రెండవ ఆర్డర్ న్యూరాన్ తొలగింపుకు యొక్క పరిమాణం నియంత్రిస్తుంది.Glycinergic నిరోధం నష్టం అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ పట్ల పెరిగిన స్పందన ఫలితంగా నమ్ముతారు.COX-2 ఎంజైమ్ నిరోధిస్తుందని Cyclooxygenase (COX) ఇన్హిబిటర్లు వెన్నెముక prostanoid విడుదల నిరోధించేందుకు మరియు గాయం-రప్పించే నొప్పి తెలియట తగ్గుతుంది spinally పని చూపాయి.ఈ ఫలితాలు చాలా phospholipases (PLA 2) మరియు రెండు COX సమజాతులు సహా అనేక కృత్రిమ ఎంజైములు, ఏర్పడింది భావవ్యక్తీకరణ ప్రదర్శన స్థిరంగా ఉంటాయి.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.6

మిడిమిడి పృష్ఠ హార్న్ రెండవ ఆర్డర్ న్యూరాన్ ప్రాథమిక అఫ్ఫెరెంట్ నాడికణాల యొక్క సాంప్రదాయిక. చెదిరిపోతున్న లో, బహుళ ట్రాన్స్మిటర్లు విడుదల చేస్తారు. నిరంతర చెదిరిపోతున్న సమక్షంలో, గ్లుటామాటే (glu) గ్రాహక ఉత్తేజితం, మరియు ఈ పెరిగింది కణాంతర కాల్షియం (Ca + +) దారితీస్తుంది.ఈ ప్రక్రియ నైట్రిక్ ఆక్సైడ్ సింథేస్ (NOS) మరియు నైట్రిక్ ఆక్సైడ్ విడుదల యొక్క క్రియాశీలతను సహా సెలయేళ్ళు వివిధ ప్రారంభిస్తుంది. P38 మైటోజెన్ ఉత్తేజ కైనేజ్ (పేజి 38 ఇక్కడ MAPK) ద్వారా, phospholipase A 2 (PLA 2) మరియు cyclooxygenase (COX) ఏర్పాటు ప్రోస్టాగ్లాడీన్ల విడుదల దారి (PGE 2).ప్రోస్టాగ్లాండిన్స్ వోల్టేజ్ సెన్సిటివ్ కాల్షియం ప్రవాహాలు ప్రారంభ పెంచడానికి మరియు ఒక glycinergic లైకోపీన్ ఇంటర్న్యూరాన్ యొక్క క్రియాశీలతను నిరోధించడంలో postsynaptically వరకు presynaptically పని చేయవచ్చు.ఈ సమ్మేళన ప్రభావాలు ఒక అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ ద్వారా రెండవ ఆర్డర్ న్యూరాన్ యొక్క క్రియాశీలతను సులభతరం నమ్ముతున్నారు. EP-ఆర్, ప్రోస్టగ్లండిన్ గ్రాహకి; NMDA-ఆర్, ఎన్ -methyl-D -ఆస్పార్టేట్ల గ్రాహకి; ఎస్పి, పదార్థ P.

నైట్రిక్ ఆక్సైడ్

ద్వారా అనేక constitutively NO synthases వ్యక్తం నైట్రిక్ ఆక్సైడ్ (NO) వెన్నెముక అఫ్ఫెరెంట్ క్రియాశీలతను క్రింది విడుదలవుతుంది. NO ట్రాన్స్మిటర్ విడుదల (Fig. 3.6 చూడండి) పెంచడం ద్వారా కేంద్ర సులభతర దృగ్విషయం పాత్రను చూపించబడింది.అదేవిధంగా, వెన్నుపాము, NO సింథసె నిరోధకాలు నొప్పి తెలియట నిరోధించడానికి చూపాయి.

Phosphorylating ఎంజైములు

న్యూరాన్లు కనుగొన్న పలు ఎంజైములు వివిధ ఎంజైమ్ చానెల్స్, గ్రాహకాలు, మరియు చానెళ్లలో నిర్దిష్ట సైట్లు phosphorylate చేయవచ్చు. వెన్నెముక న్యూరాన్లు ఈ ప్రోటీన్ kinases అనేక అధిక ఫ్రీక్వెన్సీ చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ ద్వారా యాక్టివేట్ చూపాయి. ఈ ప్రభావం రెండు ఉదాహరణలు ప్రోటీన్ కైనేజ్ సి (PKC) మరియు p38 మైటోజెన్ ఉత్తేజిత ప్రోటీన్ కైనేజ్ (పేజి 38 ఇక్కడ MAPK) పాత్ర ద్వారా అందిస్తారు. PKC పెరిగింది కణాంతర కాల్షియం సమక్షంలో సక్రియం మరియు NMDA గ్రాహక సహా నిర్దిష్ట ప్రోటీన్ల, phosphorylate చూపించబడింది. ఈ NMDA గ్రాహక ఫాస్ఫోరిలేషన్ ఆ ఛానెల్ కార్యాచరణను మెరుగుపరచడానికి మరియు ఛానల్ సక్రియం చేయబడినప్పుడు పెరిగింది కాల్షియం ఆమోదానికి దారి చూపించడం జరిగింది. ఈ ప్రక్రియ గ్లుటామాటే విడుదలైన ఏ ఇచ్చిన మొత్తంలో postsynaptic ఫలితాన్ని పెంచుతుంది. P38 ఇక్కడ MAPK PLA 2 సక్రియం సేవలందించే kinases ఒకటిగా ప్రసిద్ధి చెందింది. అందువలన, ఈ ఎంజైమ్ arachidonic ఆమ్లం యొక్క ఉండండి ఆధారపడి ప్రోస్టాగ్లాండిన్స్ ఏర్పాటు చేసే కైనేజ్ చేత సక్రియం. ముఖ్యంగా, p38 ఇక్కడ MAPK యొక్క క్రియాశీలతను కూడా నిర్దిష్ట ప్రోటీన్ల యొక్క ప్రతిలేఖన పెంచడానికి అంటారు. P38 ఇక్కడ MAPK విషయంలో, దీని వ్యక్తీకరణకు p38 ఇక్కడ MAPK క్రియాశీలతను ద్వారా పెంచబడుతుంది అలాంటి ప్రోటీన్ COX-2. అందువలన, నిరంతర అఫ్ఫెరెంట్ ప్రేరణ సమక్షంలో, ఈ ఐసోఫాంను క్రియాశీలతను నొప్పి ప్రాసెసింగ్ సంబంధిత అనేక మాంసకృతులు వ్యక్తీకరణ మార్చుకోవాలని దిగువ ఈవెంట్స్ ప్రారంభిస్తుంది.ఈ పారాయణ ఈ kinases ద్వారా మధ్యస్థం చేయవచ్చు మరియు సమగ్రమైనది కాదు ఈవెంట్స్ రకాల లోకి ఒక అంతర్దృష్టి అందించడానికి ఉద్దేశించబడింది.

Bulbospinal సిస్టమ్స్

ఇది అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ ముఖ్యంగా నాడులకు నేను సన్నకారు కణాలు నుండి తలెత్తే (చాప్టర్ 2 చూడండి) ఆరోహణ మార్గాలను సక్రియం మరియు వెన్నుపాము కలయు సంధి లోకి ఉద్రేకపూరిత ఇన్పుట్ దారి తీస్తుంది అంటారు.అంతస్థ స్థాయిలో, norepinephrine- మరియు సెరోటోనిన్ కలిగిన కణాలు వెన్నెముక పృష్ఠ హార్న్ (ఉదా, bulbospinal అంచనాలు) మారుస్తుంది ప్రాజెక్ట్ గుర్తించారు. ఈ అవరోహణ మార్గాలు దీర్ఘ లైకోపీన్ గా భావింపబడుతోంది ఉన్నప్పటికీ, ఈ లైకోపీన్ ప్రభావాన్ని అవకాశం నోరాడ్రేనేర్జిక్ వ్యవస్థలు ఫలితం. ప్రత్యేక ఆసక్తి, సెరోటొనెర్జిక్గా వ్యవస్థలు గాలి అప్ చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ పిలిచిన WDR న్యూరాన్లు గమనించిన ఒక ముఖ్యమైన వీలు కల్పించుట పాత్రను చూపాయి.అందువలన, చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ నాడులకు నేను మెడుల్లా లోకి అంచనాలు ప్రేరేపిస్తుంది. ఈ అవరోహణ 5-హైడ్రాక్సీట్రిప్టమైన (సెరోటోనిన్; 5-HT) సక్రియం ఉద్రేకపూరిత ఇవి అంచనాలు, WDR న్యూరాన్లు విడుదల (. ఫిగ్ 3.7) సులభతరం.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.7

స్కీమాటిక్ చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ మెడుల్లా ప్రాజెక్టులు ఒక నాడులకు నేను సెల్ ప్రేరేపిస్తుంది అనగా లింకేజ్ చూపిస్తున్న. ఈ ప్రొజెక్షన్ పృష్ఠ హార్న్ ఒక రాఫే వెన్నెముక సెరోటొనెర్జిక్గా ప్రొజెక్షన్ సక్రియం చూపించబడింది. ఈ ఇన్పుట్, ఒక ఉద్రేకపూరిత సెరోటోనిన్ గ్రాహక అయితే, విస్తృత డైనమిక్ పరిధి (WDR) న్యూరాన్ విడుదల పెంపొందించు ఉంటుంది. 5-HT, 5-హైడ్రాక్సీట్రిప్టమైన (సెరోటోనిన్).

Nonneuronal కణాలు

వెన్నెముక స్థాయిలో, ఆస్ట్రోసైటేలు మరియు microglia పెద్ద జనాభా ఉన్నాయి. ఈ సెల్ వ్యవస్థలు ఒక ముఖ్యమైన ట్రోఫిక్ పాత్రను, అది, వారు కూడా సమర్థవంతంగా స్థానిక న్యూరాన్ సర్క్యూట్ల తెలియడము నియంత్రించేందుకు చేయగల ఎక్కువగా స్పష్టమైంది. అందువలన, ఆస్ట్రోసైటేలు క్రియాశీల నాడీమండల మరియు ఊట కణాత్మక గ్లుటామాటే స్థాయిలను నియంత్రిస్తాయి చేయవచ్చు. ఈ కణాలు కూడా అటువంటి adenosine triphosphate, లిపిడ్ మధ్యవర్తుల, మరియు సైటోకైనిన్స్ క్రియాశీల అంశాల యొక్క శక్తివంతమైన releasers ఉన్నాయి. ఖాళీ జంక్షన్లు ద్వారా, astrocyte యొక్క క్రియాశీలతను ఒక ప్రాదేశికంగా విస్తరించింది వాల్యూమ్ కణాలు ప్రభావితం క్రియాశీలతను ఒక స్ప్రెడ్ దారితీస్తుంది. Microglia వారి సామర్థ్యానికి అదేవిధంగా ఇంటరాక్టివ్ ప్రాధమిక afferents నుండి మరియు ఇతర న్యూరోనల్ మరియు కాని నాడీ కణాలు నుండి విడుదల ఉత్పత్తులు వివిధ యాక్టివేట్ ఉన్నాయి. ఆస్ట్రోసైటేలు (fluorocitrate) మరియు microglia (క్లిండామైసిన్) యొక్క క్రియాశీలతను బ్లాక్ తెలిసిన స్పైనల్ ఏజెంట్లు వేగంగా మరియు గణనీయంగా పరిధీయ గాయం మరియు కణజాల గాయం ప్రారంబించింది ఉద్రేకపూరిత రాష్ట్రాలు తగ్గుతుంది చూపాయి.వారి సామర్థ్యాన్ని పాటు సైటోకైనిన్స్ (ఇంటర్ల్యూకిన్ 1ß [IL-1ß] / ట్యూమర్ నెక్రోసిస్ ఫాక్టర్-α [TNFα]) గాయం మరియు వాపు పెరివాస్క్యులర్ ఆస్ట్రోసైటేలు మరియు microglia సక్రియం చేయవచ్చు విడుదల తిరుగుతున్న, స్థానిక న్యూరాన్ వైరింగ్ ప్రభావితమయ్యే. దీని ప్రకారం, ఈ కణాలు అనగా తిరుగుతున్న ఉత్పత్తులు neuraxial తెలియడము (Fig. 3.8) ప్రభావితం చేసే ద్వారా ఒక వీధి అందిస్తాయి.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.8

స్కీమాటిక్ డిస్ప్లేను ప్రాథమిక అఫ్ఫెరెంట్ మరియు రెండవ ఆర్డర్ న్యూరాన్ మధ్య సంబంధం. ఇలస్ట్రేషన్ కూడా యాక్టివేట్ న్యూరాన్లు నుండి మరియు కాని నాడీ కణాలు నుండి విడుదల వివిధ ఉత్పత్తులు ద్వారా ఉత్తేజితం ఇది ఆస్ట్రోసైటేలు మరియు microglia, ఉనికిని ఉద్ఘాటిస్తుంది. అదనంగా, microglia, నాడీ కణజాలం వంటి ఇంటర్ల్యూకిన్ 1ß (IL-1ß) ఈ ఉత్పత్తుల యొక్క కంటెంట్ నమూనా చేయగలరు ఈ కణాలు సక్రియం చేయవచ్చు. నికర ప్రభావం ఈ నాన్-న్యూరాన్ కణాలు స్థానిక న్యూరాన్ సర్క్యూట్ల తెలియడము మార్చగలడని ఉంది. అంపా-ఆర్, α-అమైనో-3-హైడ్రాక్సీ-5-మిథైల్-4-isoxazolepropionic యాసిడ్ గ్రాహకి; ATP, adenosine triphosphate; BDNF, న్యూరోట్రాఫిక్ కారకం మెదడు ద్వారా పొందబడిన; Glu, గ్లుటామాటే; NMDA-ఆర్, ఎన్ -methyl-D -ఆస్పార్టేట్ల గ్రాహకి; NO, నైట్రిక్ ఆక్సైడ్; PG, ప్రోస్టగ్లండిన్; ఎస్పి, పదార్థ P; TNF, ట్యూమర్ నెక్రోసిస్ ఫాక్టర్.

నరాల గాయంతో ప్రేరిత నొప్పి తెలియట

నరాల గాయంతో నొప్పి * యొక్క సైకోఫిజిక్స్

* ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మక చర్చల కోసం, సూచనలు 14 మరియు 15 చూడండి.

కాలక్రమేణా, పరిధీయ నరాల గాయాలు వివిధ తరువాత, నొప్పి ఈవెంట్స్ రాశి కనిపిస్తుంది. ఈ విశ్లేషిస్తున్నారు సిండ్రోమ్ తరచుగా భాగాలు ఈ క్రింది విధంగా ఉన్నాయి: (1) పదునైన, షూటింగ్ అనుభూతులను సంఘటనలు గాయపడ్డారు నరాల పరిధీయ పంపిణీకి సూచిస్తారు; మరియు (2) నొప్పి ద్వితీయ పరిధీయ శరీర ఉపరితల (స్పర్శ చర్మపు బాధ అధిగమించుట) యొక్క స్పర్శ ప్రేరణ వెలుగులోకి. ఇంద్రియ ఈ సంఘటనలను మిశ్రమ అధికారికంగా 1860 లో సిలాస్ వీర్ మిట్చేల్ చే గుర్తింపు పొందింది. ఈ నొప్పి రాష్ట్ర తక్కువ ప్రవేశ mechanoreceptors (ASs afferents) అసంగత పాత్ర ఉద్ఘాటిస్తుంది.ఈ క్రమరహిత నొప్పి రాష్ట్ర పిలుచు కాంతి టచ్ సామర్థ్యం గాయం సెంట్రల్ ప్రాసెసింగ్ పునర్వ్యవస్తీకరించటంలో దారితీసింది అని సూచిస్తుంది (అంటే, అది అధిక ప్రవేశ afferents యొక్క పరిధీయ సున్నితత్వం ఫలితంగా తప్పనిసరిగా కాదు). ఈ ప్రవర్తనా మార్పులు పాటు, నరాల నొప్పి పరిస్థితి వంటి మత్తుపదార్థాలు సహా ఇతర విభిన్న అతిక్రమణలను, అప్పుడప్పుడు, బాధపెట్టే కాలిలోని సహానుభూత నాడి వ్యవస్థలోని కొంత భాగమును శస్త్ర విచ్ఛేదనం గావించుట ఒక ameliorating ప్రభావం మరియు అనాల్జేసిక్ ఒక సన్నం ప్రతిస్పందనా, ప్రదర్శించవచ్చు.ఒక పర్యావలోకనం, యాదృచ్ఛిక నొప్పి మరియు తక్కువ ప్రవేశ అఫ్ఫెరెంట్ నరాల మిస్ కోడింగ్ (1) గాయపడిన అఫ్ఫెరెంట్ నరాల అక్షతంతువు స్పాంటేనియస్ సూచించే పెరుగుదల మరియు / లేదా పృష్ఠ హార్న్ నాడీకణాలు మరియు (2) ఒక అతిశయోక్తి స్పందన ప్రతిబింబించేలా నమ్ముతున్నారు కొమ్ము న్యూరాన్లు సాధారణంగా హానికరం అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ మెదడు.

నరాల గాయంతో నొప్పి Morphologic కరొలేట్స్

పరిధీయ నరాల బంధనం లేదా విభాగం తరువాత, అనేక సంఘటనలు పరిధీయ మరియు సెంట్రల్ ప్రాసెసింగ్ లో సిగ్నల్ దీర్ఘకాల మార్పులు సంభవిస్తాయి. అందువలన, పరిధీయ అఫ్ఫెరెంట్ నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము ఒక తీవ్రమైన మెకానికల్ గాయం తర్వాత భాగంలోకి, ఒక ఆరంభ మరణిస్తున్న తిరిగి (రెట్రోగ్రేడ్ chromatolysis) నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము చిగురించు మరియు ముందుకు వృద్ధి శంకువులు పంపడానికి మొదలయ్యే సమయంలో కొన్ని విరామం కోసం ఉపక్రమించాడు.వృద్ధి కోన్ తరచుగా అసలు లక్ష్యం పరిచయం చేయడానికి విఫలమైతే మరియు ముఖ్యమైన వ్యాప్తితో ప్రదర్శిస్తుంది. ఈ విస్తరించాయి వృద్ధి శంకువులు కలెక్షన్స్ neuromas అనే ఆకృతులను ఏర్పరుస్తాయి.

క్రింది విభాగాలలో సమీక్ష, పరిధీయ గాయం అలాగే గాయం సైట్ వద్ద మార్పులకు కానీ కూడా పృష్ఠ root నాడీగ్రంథి (DRG) మరియు వెన్నుపాము వ్యక్తం ప్రోటిన్స్, స్వభావం చాలా ప్రముఖ పునర్వ్యవస్థీకరణ మాత్రమే దారితీస్తుంది సర్క్యూట్లు మరియు సెలయేళ్ళు న్యూరోనల్ మరియు కాని నాడీ కణాలు పాల్గొన్న వివిధ క్రియాశీలతను.

యాదృచ్ఛిక నొప్పి రాష్ట్రం †

ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మక చర్చల కోసం †, సూచనలు చూడండి 16 నుంచి 18 [2] [3].

పరిధీయ మరియు సెంట్రల్ కార్యాచరణ జనరేషన్

సాధారణ పరిస్థితుల్లో, ప్రాధమిక afferents ఏ తక్షణమే సూచించే తేలిపోతాయి చూపించు. (1) నిరంతర చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ ఫైబర్ సూచించే myelinated మరియు unmyelinated అక్షతంతువు మరియు (2) తక్షణమే సూచించే గాయపడ్డారు నాడి DRG నుండి అభివృద్ధి చెందుతున్న లో lesioned నరాల నుండి ఒక కాలం తర్వాత జనించిందని పరిధీయ నరాల బంధనం లేదా విభాగం తరువాత, అనేక సంఘటనలు చోటు తీశాయి . దీని ప్రకారం, యాదృచ్ఛిక నొప్పి సంచలనాన్ని ఈ కొనసాగుతున్న అఫ్ఫెరెంట్ ట్రాఫిక్ సంబంధించిన ఉండవచ్చు. ఒక ముఖ్యమైన ప్రశ్న ఈ అఫ్ఫెరెంట్ ట్రాఫిక్ మూలం. ఒక వెన్నెముక జెనరేటర్ సంభావ్యత మినహాయించాలని కాదు. ప్రారంభ కార్యకలాపాలు నిజానికి వెన్నుపాము నరపు వేరుని ఛేదించుట తర్వాత, కాలక్రమేణా సూచించే పెరుగుదల WDR న్యూరాన్లు గమనించారు నిరూపించగలిగారు.పరిధీయ జెనరేటర్ సంబంధించి, అనేక యంత్రాంగాల అవకాశం (Fig. 3.9) మారాయి.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.9

వారాల రోజుల వ్యవధితో పైగా నరాల గాయంతో తరువాత, గాయపడ్డారు అఫ్ఫెరెంట్ యొక్క నాడి గ్రంథి మరియు దాని పృష్ఠ root నాడీగ్రంథి (DRG) సెల్ ఎక్టోపిక్ సూచించే ప్రదర్శించడానికి ప్రారంభమవుతుంది. నా, సోడియం; TNFα, ట్యూమర్ నెక్రోసిస్ ఫాక్టర్-α.

చానెల్స్ పెరిగింది వ్యక్తీకరణ

క్రింది నరాల గాయంతో జరిగే కార్యక్రమాల DRGs యొక్క వనరులను ఉపయోగించు కుంటుంది ప్రధాన మార్పులు చూపాయి మరియు గాయపడ్డారు నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము సంబంధం. ప్రత్యేకమైన శ్రద్ధ కలిగిఉంటాయి ప్రోటీన్ యొక్క అనేక కుటుంబాలు వోల్టేజ్-నియంత్రించబడిన చానెల్స్ అనేక తరగతులు సంబంధం ఉంటాయి.

సోడియం ఛానెల్లు బహుళ సోడియం మార్గాలను నిర్మాణం ఆధారంగా గుర్తించారు (NAV 1.1 నవ్ 1.9), టెట్రోడోటోక్సిన్ను సున్నితత్వం (TTX), మరియు వారి క్రియాశీలతను చర్యలు.ఈ విశిష్టతలు ఆధారంగా, ఉపరకాల్లో కొన్ని చిన్న ప్రాధమిక afferents వారి వ్యక్తీకరణ (NAV 1.8 మరియు 1.9) లో పరిమితంగా ఉంటాయి, మరియు కొన్ని పెద్ద myelinated afferents అలాగే కేంద్ర నాడీ వ్యవస్థ (NAV 1.3) పరిమితము అవుతుంది.నరాల గాయంతో తరువాత, నాడి గ్రంథి మరియు గాయపడ్డారు పెద్ద మరియు చిన్న తంత్రికాక్షముల DRG సోడియం చానెళ్లను గణనీయమైన అప్-నియంత్రణ ఉంది (ఉదా, నవ్ 1.3, 1.8, మరియు 1.9).సోడియం ప్రవాహాలను పాత్ర స్థిరంగా neuromas నుండి మరియు DRG నుండి ఉద్భవించే తక్షణమే సూచించే నరాల ప్రసరణ మూసే కంటే తక్కువ ప్లాస్మా సాంద్రత వద్ద ఇంట్రావీనస్ లిడోసాయినే అడ్డుకుంటారు ఉంది.

పొటాషియం ఛానెల్లు పొటాషియం చానెల్స్ టెర్మినల్ సోమ పోలరైజేషన్ రాష్ట్ర నియంత్రిస్తాయి. చర్య సామర్థ్యం లో, పెరిగిన పొటాషియం ఛానల్ సూచించే త్వచం యొక్క పునఃధ్రువణం దారితీస్తుంది మరియు అందువలన పునరావృత ఉత్సర్గ సంభావ్యత తగ్గిస్తుంది. పొటాషియం చానెళ్లను పై మెంబ్రేన్ వ్యక్తీకరణ తగ్గించివేయడం గమనించబడింది. పొటాషియం చానెల్స్ ఈ డౌన్ నియంత్రణ మెరుగైన అక్షసంబంధ సూచించే దారితీస్తుంది.

కాల్షియం ఛానెల్లు కాల్షియం ప్రవాహాలు ఛార్జ్ వాహకాలు ఉపయోగపడతాయి మరియు వాహనాలతో చెదిరిపోతున్న కాల్షియం పెరిగింది ప్రవాహం దారి తీయవచ్చు ద్వారా. ట్రాన్స్మిటర్ విడుదల కొరకు, ఈ ప్రవాహం ట్రాన్స్మిటర్ విడుదల సినాప్టిక్ వెసిల్స్ సరఫరాచేయడానికున్న పనిచేస్తుంది. వివిధ కాల్షియం ప్రవాహాలు (Cav) DRG లో వ్యక్తపరుస్తూ ఉంటాయి మరియు వారి అప్-నియంత్రణ తెలియవచ్చింది.ప్రత్యేక ఆసక్తి n- రకం కాల్షియం చానెల్ ఒక భాగం, నరాల గాయంతో తరువాత క్రమపరచబడ్డ ప్రముఖంగా ఇది ఆల్ఫా 2 డెల్టా సబ్యూనిట్ ఉంది కణాత్మక ల్యూమన్ వ్యక్తం ఉంది. తరువాత పేర్కొన్నట్లు, ఈ నరాల గాయంతో నొప్పి రాష్ట్రాల్లో సమర్ధతకు కలిగి ఏజెంట్ల కుటుంబం కోసం మూడింటిని బైండింగ్ సైట్. ఈ మార్పులు అనేక పెరిగింది తెలియడము తో సంబంధం ఒక నియోనాటల్ సమలక్షణ వరకు DRG ఒక యధాస్థితికి సూచిస్తాయి.

అఫ్ఫెరెంట్ టెర్మినల్ సెన్సిటివిటీని మార్పులు

గాయపడిన అఫ్ఫెరెంట్ నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము యొక్క ఆరంభమయ్యాయి టెర్మినల్స్ అసలు నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము స్వాధీనంలో లేని విధంగా బదిలీ లక్షణాలను కలిగి ఉండే ఒక లక్షణం వృద్ధి కోన్ ప్రదర్శించడానికి. ఈ గుణాలు గణనీయమైన యాంత్రిక మరియు రసాయనిక సున్నితత్వం ఉన్నాయి. అందుచేత, ఈ spouted ఎండింగ్స్ అటువంటి TNFα వంటి prostanoids, catecholamines, మరియు సైటోకైనిన్స్ అనేక హాస్యమైన కారకాలు, సున్నితత్వం కలిగి ఉండవచ్చు.ఈ విశ్లేషిస్తున్నారు సున్నితత్వం ప్రస్తుత డేటా స్థానిక నరాల గాయంతో తరువాత నేరుగా నరాల మరియు నాడి గ్రంథి సక్రియం చేసే సైటోకైన్లతో ముఖ్యంగా TNFα, వివిధ విడుదల ఉంది సూచిస్తున్నాయి ఇచ్చిన ప్రత్యేక ప్రాముఖ్యత ఉంది.అదనంగా, నరాల గాయంతో తర్వాత, postganglionic సానుభూతి efferents ఒక ముఖ్యమైన మొలకెత్తుతుంది catecholamines స్థానిక విడుదలకు దారితీస్తుంది.ఈ పరిస్థితి నరాల గాయంతో తర్వాత, postganglionic అక్షతంతువులు గాయపడ్డారు నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము లో ప్రేరణ (తరువాత చూడండి) ఆరంభించవచ్చు పరిశీలన స్థిరంగా ఉంటుంది. ఈ సంఘటనలు పరిధీయ నరాల గాయంతో తరువాత యాదృచ్ఛిక అఫ్ఫెరెంట్ ట్రాఫిక్ అభివృద్ధికి దోహదం నమ్ముతున్నారు.

రప్పించే Hyperpathia *

* ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మక చర్చల కోసం, సూచనలు 13 మరియు 19 నుంచి 21 చూడండి [2] [3].

తక్కువ ప్రవేశ స్పర్శ ప్రేరణ ఒక నొప్పి రాష్ట్ర దిగుబడి పరిశీలన విశేష ఆసక్తి అంశమైంది. పేర్కొన్నాడు, అత్యంత పరిశోధకులు ఈ ప్రభావాలు తరచుగా తక్కువ ప్రవేశ అఫ్ఫెరెంట్ ప్రేరణ చేత మధ్యవర్తిత్వం చేయబడతాయి అంగీకరిస్తున్నారు. అనేక దాగి యంత్రాంగం ఈ అంతమయినట్లుగా చూపబడతాడు క్రమరహిత లింకేజ్ ఖాతా ప్రతిపాదించబడ్డాయి.

దోర్సాల్ రూట్ నాడీగ్రంథి సెల్ క్రాస్ టాక్

నరాల గాయంతో తరువాత, సాక్ష్యం "క్రాస్-చర్చ" DRG లో afferents మరియు నాడి గ్రంథి లో ఆ మధ్య అభివృద్ధి సూచిస్తుంది. ఒకటి నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము లో ప్రవాహాలు Depolarizing పక్కనున్న నిశ్చల నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము ఒక depolarizing వోల్టేజ్ రూపొందించే. ఈ వికర్షణ శక్తి సూచించే ఒక సెకనులో సూచించే నడపడం ఒకటి నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము తలెత్తే అనుమతించాలని ఆయన. ఈ పద్ధతిలో, అది ఒక పెద్ద తక్కువ ప్రవేశ అఫ్ఫెరెంట్ పక్కనున్న అధిక ప్రవేశ అఫ్ఫెరెంట్ సూచించే డ్రైవ్ అని సూత్రీకరించారు ఉంది.

అఫ్ఫెరెంట్ మొలకెత్తిన

సాధారణ పరిస్థితుల్లో, పెద్ద myelinated (గాడిద) afferents వెన్నెముక Rexed పత్రాలుగా III లోకి మరియు లోతుగా అంచనా వేస్తున్నాయి.చిన్న afferents (సి ఫైబర్స్) వెన్నెముక పత్రాలుగా II మరియు నేను ప్రొజెక్ట్ ఉంటాయి, ఒక ప్రాంతం నాసిసేప్టార్ ప్రతిస్పందించే న్యూరాన్లు ఎక్కువగా ఉంటాయి.పరిధీయ నరాల గాయంతో తరువాత, ఈ తగ్గుదల afferents (ఒక ఫైబర్స్) కేంద్ర టెర్మినల్స్ వెన్నుపాములో నాడులకు II వలె మొలకెత్తిన వాదన ఉంది. ఈ సినాప్టిక్ పునర్వ్యవస్థీకరణతో తక్కువ ప్రవేశ mechanoreceptors (ASs ఫైబర్స్) రూపాలలో ఉద్దీపనలు ఈ న్యూరాన్లు ప్రేరణ ఉత్పత్తి మరియు బాధాకరమైన అనుకోవటం కాలేదు.ఈ మొలకెత్తుతుంది ఏర్పడుతుంది ఏ స్థాయివరకు ప్రస్తుత చర్చ ఒక పాయింట్ ఉంది, మరియు అది సంభవించే కనిపిస్తుంది, అయితే, అది మొదట ప్రతిపాదించారు కంటే గణనీయంగా తక్కువ ప్రాముఖ్యతను కలిగి ఉంటుంది.

పృష్ఠ హార్న్ పునర్వ్యవస్థీకరణ

పరిధీయ నరాల గాయంతో తరువాత, అనేక సంఘటనలు పృష్ఠ హార్న్ ఏర్పడతాయి. ఈ విషయము ఇందులో తక్కువ ప్రవేశ అఫ్ఫెరెంట్ ట్రాఫిక్ ప్రతిస్పందనగా అతిశయోక్తి చేయవచ్చు మార్పు ప్రాసెసింగ్ సూచిస్తుంది.

స్పైనల్ గ్లుటామాటే విడుదల

పోస్ట్ నరాల గాయంతో నొప్పి రాష్ట్ర వెన్నెముక గ్లుటామాటే విడుదలపై ఆధారపడి ఉంటుంది. నరాల గాయంతో తరువాత, విశ్రాంతి వెన్నెముక గ్లుటామాటే స్రావం ఒక గణనీయమైన మెరుగుదల ఏర్పడుతుంది. ఈ విడుదల మరియు ప్రాధమిక అఫ్ఫెరెంట్ (1) పెరిగిన తక్షణమే సూచించే విశ్రాంతి గ్లుటామాటే స్రావం (తరువాత చూడండి) శృతి అందిస్తామని ఆ అంతర్గత నిరోధం (2) నష్టం తో ఒప్పందం ఉంది. ఈ విడుదల యొక్క శరీరధర్మ ప్రాముఖ్యత క్రింది అభిసార పరిశీలనల ప్రాధాన్యతనిచ్చారు: (1) intrathecally పంపిణీ గ్లుటామాటే వెన్నెముక NMDA మరియు కాని NMDA గ్రాహకాలు (2) NMDA ప్రతినాయకుల యొక్క వెన్నెముక డెలివరీ స్థిరత్వాన్ని బలహీనపరుస్తుంది యొక్క క్రియాశీలతను ద్వారా శక్తివంతమైన స్పర్శ చర్మపు బాధ అధిగమించుట మరియు ఉష్ణ నొప్పి తెలియట రేకెత్తించింది hyperpathic రాష్ట్రాలు నరాల గాయంతో జంతు నమూనాలలో తలెత్తే.ఈ అధ్యాయంలో ముందుగా సమీక్షించిన వంటి, NMDA గ్రాహక క్రియాశీలతను న్యూరాన్ తెలియడము మధ్యవర్తిత్వం వహిస్తుంది. అదనంగా, NMDA గ్రాహక అని, ఉత్తేజపరుస్తూ, కణాంతర కాల్షియం ప్రముఖ పెరగటానికి దారితీస్తుంది ఒక కాల్షియం ionophore ఉంది.ఈ పెరిగిన కాల్షియం పొర ప్రోటీన్లు (ఉదా, కాల్షియం ఛానెల్లు మరియు NMDA గ్రాహకాలు) phosphorylate వీటిలో కొన్ని ఎంజైమ్ (kinases) వివిధ క్రియాశీలతను కలిగి ఈవెంట్స్, ఒక క్యాస్కేడ్ ప్రారంభిస్తుంది, ఇతరులు (ఉదా, మైటోజెన్ ఉత్తేజ kinases [MAP అయితే kinases]) ప్రోటీన్లు మరియు పెప్టైడ్స్ (ఉదా, Coxe మరియు dynorphin) వివిధ మార్పు వ్యక్తీకరణకు దారితీస్తుంది కణాంతర సిగ్నలింగ్ మధ్యవర్తిత్వం.ఈ దిగువ అణు చర్య దీర్ఘ కాల మరియు ఫంక్షన్ లో నిరంతర మార్పులు హెరాల్డ్ నమ్ముతారు. వివిధ అంశాలపై గ్లుటామాటే విడుదల విస్తరించేందుకు చూపాయి. రెండు ఉదాహరణలు మరింత ఇక్కడ చర్చించబడ్డాయి.

Nonneuronal కణాలు

నరాల గాయంతో తరువాత, పరిశోధకులు గాయపడ్డారు నరములు నుండి ఇన్పుట్ స్వీకరించడం వెన్నెముక విభాగాలలో వెన్నెముక microglia మరియు ఆస్ట్రోసైటేలు యొక్క క్రియాశీలతను గణనీయమైన పెరుగుదలను నిరూపించాయి. ప్రత్యేక ఆసక్తి వంటి ఎముక క్యాన్సర్ వ్యాధుల ఉనికిని, అటువంటి అప్-నియంత్రణ కూడా స్పష్టంగా తేలింది, ఆ ఉంటుంది. ముందుగా సమీక్షించిన వంటి, microglia మరియు ఆస్ట్రోసైటేలు న్యూరోట్రాన్స్మిటర్లను మరియు వృద్ధి కారకాల వివిధ యాక్టివేట్ చేయబడతాయి. ఈ క్రియాశీలత యొక్క మూలం స్పష్టంగా తెలియదు, అది సంభవించినప్పుడు, అది కాక్స్ వెన్నెముక వ్యక్తీకరణకు, సింథసె, గ్లుటామాటే వాహకాలు, మరియు proteinases పెరిగింది దారితీస్తుంది. ఇటువంటి జీవరసాయన భాగాలు సులభతరం రాష్ట్రంలో కీలక పాత్రలు పోషిస్తున్నట్లు చూపాయి.

అంతర్గత gabaergic నష్టం / glycinergic నియంత్రణ

వెన్నెముక పృష్ఠ హార్న్, చిన్న ఇంటర్న్యూరాన్స్ పెద్ద సంఖ్యలో కలిగి మరియు విడుదల γ-aminobutyric ఆమ్లం (GABA) మరియు గ్లైసిన్. Spinothalamic కణాల మీద GABAergic axosomatic కనెక్షన్లు కూడా గుర్తించారు చేశారు అయితే GABA / glycinergic టెర్మినల్స్, పెద్ద కేంద్ర అఫ్ఫెరెంట్ టెర్మినల్ సముదాయాలు తరచుగా presynaptic మరియు పరస్పర డెన్ ఏర్పాటు.దీని ప్రకారం, ఈ అమైనో ఆమ్లాలు సాధారణంగా వెన్నెముక పృష్ఠ హార్న్ ASs ప్రాధమిక అఫ్ఫెరెంట్ టెర్మినల్స్ మరియు రెండవ ఆర్డర్ న్యూరాన్లు క్రియాశీలత మీద ఒక ముఖ్యమైన టానిక్ లేదా రప్పించే లైకోపీన్ నియంత్రణ తేవడం.నొప్పి ప్రాసెసింగ్ ఈ అంతర్గత నిరోధం యొక్క ఔచిత్యం GABA-A గ్రాహకం లేదా గ్లైసిన్ గ్రాహక ప్రతినాయకుల యొక్క సాధారణ కశేరు తొడుగుద్వారా లౌతికళ క్రింది స్థలములోపల డెలివరీ శక్తివంతమైన ప్రవర్తనాపరమైన నిర్వచించిన స్పర్శ చర్మపు బాధ అధిగమించుట దారి తీస్తుంది పరిశీలన ద్వారా అందించబడుతుంది. అదేవిధంగా, జన్యుపరంగా గ్లైసిన్-బంధన సైట్లను లేని జంతువులు తరచుగా వెన్నెముక hyperexcitability అధిక స్థాయిలో ప్రదర్శించడానికి.ఈ పరిశీలనలు క్రింది నరాల గాయంతో, GABAergic న్యూరాన్లు నష్టం సంభవించవచ్చు ఆలోచనకు దారి. డేటా ఇటువంటి GABAergic కణము యొక్క నష్టం మద్దతు ఇచ్చినప్పటికీ, నష్టం తక్కువగా ఉంటుందని కనిపిస్తుంది. రెండవ ప్రత్యామ్నాయం నరాల గాయంతో తర్వాత, వెన్నెముక న్యూరాన్లు GABA- దీనిలో ఒక క్రియాశీలతను ఉద్రేకపూరిత అవుతుంది ఒక నియోనాటల్ సమలక్షణ వరకు పడిపోవుట ఉంది.రవాణా, Cl కోసం తిరగ ప్రస్తుత మారే - కండక్టెన్స్ - ఈ ఉద్రేకపూరిత ప్రభావం పొర క్లోరైడ్ (Cl) యొక్క తగ్గింది సూచించే ద్వితీయ ఉంది.GABA-A గ్రాహకం క్రియాశీలతను, పొర చెదిరిపోతున్న లో ఫలితాలు సంభవించినట్లుగా, కండక్టెన్స్ - పొర Cl పెంచడం.

Dynorphin

పెప్టైడ్ dynorphin వెన్నుపాము లోపల గుర్తించారు. పరిధీయ నరాల గాయంతో తరువాత, dynorphin యొక్క వెన్నెముక పృష్ఠ హార్న్ వ్యక్తీకరణ పెరిగింది. dynorphin యొక్క కశేరు తొడుగుద్వారా లౌతికళ క్రింది స్థలములోపల డెలివరీ వెన్నెముక గ్లుటామాటే మరియు శక్తివంతమైన స్పర్శ చర్మపు బాధ అధిగమించుట యొక్క ఉభయ విడుదల ఆరంభించవచ్చు. ఈ చర్మపు బాధ అధిగమించుట NMDA శత్రువులు ద్వారా తిరగబడుతుంది.

సానుభూతితో ఇన్పుట్

పరిధీయ కణజాలం గాయం తర్వాత, యాదృచ్ఛిక ఉత్సర్గ లేకపోతే నిశ్శబ్ద చిన్న అక్షతంతువులు కనిపిస్తుంది. ఈ తక్షణమే సూచించే నిర్వహించిన సంభావ్య బ్లాక్ లేని సాంద్రతలు వద్ద లిడోసాయినే, సోడియం చానెల్ బ్లాకర్ ద్వారా నిరోధించబడింది. పరిధీయ నరాల గాయంతో తరువాత, postganglionic సానుభూతి టెర్మినల్స్ ద్వారా పరిధీయ నాడి గ్రంథి యొక్క జోక్యం పెరిగింది. పరిశోధకులుగా postganglionic సానుభూతి టెర్మినల్స్ యొక్క ఒక ingrowth గాయపడ్డారు తంత్రికాక్షముల DRGs సంభవిస్తుంది నిరూపించాయి. ఈ postganglionic ఫైబర్స్ గాంగ్లియోన్నుండి కణాలు చుట్టూ టెర్మినల్స్ బుట్టలతో ఏర్పాటు. ఈ జోక్యం యొక్క అనేక లక్షణాలను ఆసక్తికరమైన ఉంటాయి: (1) వారు గాంగ్లియోన్నుండి కణాల అన్ని పరిమాణాలు పెట్టుబడి, కానీ ముఖ్యంగా ఒక (పెద్ద గాంగ్లియోన్నుండి కణాలు) టైప్; (2) జోక్యం పుండు కు DRG శరీరములో ఒకవైపుకే లో ప్రధానంగా ఏర్పడుతుంది, కానీ అదనంగా, అవతలి గాంగ్లియోన్నుండి సెల్ జోక్యం ఉంది; మరియు (3) preganglionic efferents కలిగి విభాగాల ఉదర మూలాలు ఉద్దీపన ఒక పరస్పర ద్వారా గాని గాయం తగిలిన చోట పరిధీయ టెర్మినల్ వద్ద లేదా DRG స్థాయి వద్ద ఒక సంకర్షణ ద్వారా ఇంద్రియ నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము సూచించే ఉత్పత్తి చేస్తుంది. ఈ ప్రేరణ ఇంట్రావీనస్ phentolamine అడ్డుకుంటారు, ఒక adrenergic ప్రభావం (Fig. 3.10) చెప్పడంలో ఒక కనుగొనడంలో.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.10

పరిధీయ నరాల గాయం తర్వాత, postganglionic సానుభూతి afferents నాడి గ్రంథి లోకి మొలకెత్తిన. ఇలాంటి మొలకెత్తుతుంది గాయపడిన నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము యొక్క మెదడు రూట్ నాడీగ్రంథి (DRG) జరుగుతుంది. ముఖ్యంగా, electrophysiologic అధ్యయనాలు నాడి గ్రంథి లేదా DRG వరకు preganglionic సానుభూతి ప్రవాహంపై యొక్క క్రియాశీలతను ఎక్టోపిక్ సూచించే ప్రారంభిస్తుంది నిరూపించాయి.

నరాల గాయంతో తరువాత గాంగ్లియోన్నుండి మరియు ఆ అఫ్ఫెరెంట్ సూచించే సింపథెటిక్ జోక్యం పెరుగుతుంది సానుభూతి ప్రేరణ చేత నడపబడతాయి పరిశీలనల ఈ ఎఫ్ఫెరెంట్ మరియు అఫ్ఫెరెంట్ వ్యవస్థలు మధ్య కొన్ని లింకేజ్ అందించడానికి మరియు కేవలంగా సానుభూతి సూచించే ఒక మొత్తం పెరుగుదలను సూచించే దిశగా అవసరం లేదని సూచిస్తున్నాయి. ఈ పరిశీలనలు కూడా ఆల్ఫా శత్రువులు (phentolamine) మరియు ఆల్ఫా 2 తీవ్రతలు (క్లోనిడైన్) చర్య కోసం పద్దతిని అందించటానికి, నివేదించబడిన ఏజెంట్లు సమయోచిత లేదా కశేరు తొడుగుద్వారా లౌతికళ క్రింది స్థలములోపల డెలివరీ తర్వాత సమర్థవంతమైన ఉండాలి.అందువలన, ఆల్ఫా 2 గ్రాహకాలు సానుభూతి టెర్మినల్ విడుదల తగ్గించేందుకు presynaptically పని చేయవచ్చు.Spinally, ఆల్ఫా 2 తీవ్రతలు preganglionic సానుభూతి ప్రవాహంపై పోగొట్టడానికి పిలుస్తారు. గాని సందర్భంలో, నొప్పి రాష్ట్రాలు సానుభూతి ఇన్పుట్ నడపబడతాయి ఆ మేరకు, ఈ రాష్ట్రాల్లో తదనుగుణంగా తగ్గించాయి అవుతుంది. ఈ పరిగణన మత్తుపదార్థాలు నరాల గాయంతో తర్వాత గమనించిన చర్మపు బాధ అధిగమించుట ఒక శక్తివంతమైన ప్రభావాన్ని కలిగించటానికి లేదు ఎందుకు కొన్ని వివరణ అందిస్తుంది. ముందు సంగ్రహంగా, ఏ microagonists లేదా ఆల్ఫా 2 తీవ్రతలు పెద్ద అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ మార్చే, ఇంకా ఆల్ఫా 2 తీవ్రతలు చర్మపు బాధ అధిగమించుట తగ్గించవచ్చు.ఈ అవకలన చర్య నిజానికి వల్ల మత్తుపదార్థాలు, ఆల్ఫా 2 అగోనిస్ట్ ఏజెంట్లు కాకుండా, సానుభూతి ప్రవాహంపై మార్చే లేని (సూచించిన వెన్నెముక మత్తుపదార్థాలు ప్రభావం లేకపోవడం ద్వారా రక్తపోటును విశ్రాంతి న).

ఇన్ఫ్లమేటరీ మరియు నరాల గాయంతో నొప్పి స్టేట్స్ మధ్య కన్వర్జెన్స్

అంతకుముందు విభాగంలో, చర్చ విధానాల అనేక సెట్లు కణజాలం మరియు నరాల గాయంతో తర్వాత పుడుతుంది ఆ మార్పు ప్రాసెసింగ్ చెప్పుకోవచ్చు ఉద్ఘాటించాడు. నిరంతర గాయం మరియు వాపు సమక్షంలో, ఒక వ్యవస్థలు సూచిస్తూ సంకేతాలు నరాల గాయంతో ద్వారా కలిగిన స్పందన కనిపించవచ్చు. అందువలన, నరాల గాయంతో, ఉపగ్రహ కణాల క్రియాశీలత మరియు చక్రీయ adenosine monophosphate-ఆధారపడి ట్రాన్స్క్రిప్షన్ ఫాక్టర్ రూపాన్ని (ATF-3) సాధారణంగా DRG లో గమనించవచ్చు. పరిశోధనలు మార్పులు కూడా నిరంతర నిరోధక రాష్ట్రాలు సమక్షంలో పరిశీలించవచ్చు సూచించారు. ఈ ఆస్తి ప్రభావాలు భాగం (నొప్పి రాష్ట్ర నిరోధక సంకేతాలు గణనీయమైన స్పష్టత ఉన్నప్పటికీ కొనసాగితే దీనిలో రుమటాయిడ్ వ్యాధిలో గుర్తించిన) తక్షణ తాపజనక యంత్రాంగాల నుంచి నరాల గాయంతో ప్రాతినిధ్యం ఒక పరిస్థితి ఒక సంక్రమణ ప్రతిబింబిస్తాయి సూచించాడు.

అనేక కామన్ ఔషధ కారకాల యాక్షన్ యొక్క యంత్రాంగము అవలోకనం సవరించండి నొప్పి ప్రాసెసిసంగ్

గతంలో, చర్చ నొప్పి ప్రాసెసింగ్ డైనమిక్ యాస్పెక్ట్స్ చెప్పుకోవచ్చు వ్యవస్థల ఫార్మకాలజీ యొక్క వివిధ కోణాలు భావిస్తారు. క్రింది టెక్స్ట్ క్లుప్తంగా అనగా కొన్ని మందుల అధ్యయన పద్ధతులను నొప్పి ప్రాసెసింగ్ లో మార్పు ఉత్పత్తి వారి చర్య తేవడం విధానాల భావించింది.

నల్లమందు *

* ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మక చర్చల కోసం, సూచనలు 22 మరియు 23 చూడండి.

దైహిక ఒపియాయ్డ్ ఒక బలమైన మరియు ఇతరత్రా విషపదార్ధాల ఉద్దీపనకు మానవ మరియు జంతు ప్రతిస్పందనగా ఒక శక్తివంతమైన మరియు ఎంపిక క్షీణతను చూపాయి. mu, డెల్టా, మరియు కప్పా: ప్రస్తుత డేటా ఈ ఏజెంట్లు ఒకటి లేదా మూడు గ్రాహకాలు కలయిక సంప్రదిస్తారు స్పష్టం. ఈ మందులలో విస్తృత వినియోగం కారణంగా, ఈ ప్రభావాలు మధ్యస్థం చేయబడతాయి ద్వారా సైట్ మరియు ఆ చర్యలను విధానాల ఆసక్తి పాయింట్లు. చర్య యొక్క లోకస్ ప్రత్యక్ష అంచనా చర్య వివిధ భావించే సైట్లకు ఏజెంట్ కేంద్ర అప్లికేషన్ ద్వారా మొదట ప్రసంగించారు చేయవచ్చు, మరియు ప్రవర్తన మరియు ఆ స్థానిక ప్రభావాలు ఫార్మకాలజీ అలాంటి సూది మందులు యొక్క ప్రభావాలు (రిసెప్టర్ మధ్యవర్తిత్వం చేసే ప్రభావం నిర్ధారించడానికి) పరిశీలించబడుతుంది.

యాక్షన్ సైట్స్

Supraspinal సైట్లు

Stereotactically ఉంచుతారు గైడ్ cannulae తో తయారు జంతువులలో microinjection మ్యాపింగ్ ఓరియాడ్ గ్రాహకాలు క్రియాశీలకంగా చిన్న ప్రాధమిక afferents ఉత్తేజపర్చడానికి బలమైన మరియు ఇతరత్రా హానికర, యాంత్రిక థర్మల్, మరియు రసాయన ప్రకంపనలు, జంతు యొక్క ప్రతిస్పందన నియంత్రణ కడతారు వెల్లడించారు.చేశారు ప్రధానంగా గుర్తించబడ్డాయి సైట్ల బాగా సమర్ధవంతముగా mesencephalic periaqueductal బూడిద పదార్థం (పేజ్) ఉంది. ఇక్కడ, మార్ఫిన్ బ్లాక్స్ యొక్క స్థానిక చర్య జాతుల వివిధ నోసిసేప్టివ్ స్పందనలు. ఒక మాదక సమక్షంలో నొప్పి ప్రవర్తన శృతి గుర్తించారు ఇతర సైట్లు mesencephalic రెటిక్యులార్ ఏర్పాటు (ఏంఆర్ఎఫ్), మాధ్యమిక మెడుల్లా, మెదడులోని నిగ్రా, కేంద్రకం accumbens మరియు ఉదరభాగ మధ్యభాగపు మరియు అమిగ్డాల ఉన్నాయి.

వెన్ను ఎముక

కశేరు తొడుగుద్వారా లౌతికళ క్రింది స్థలములోపల మత్తుపదార్థాలు అన్ని జాతుల్లోనూ నోసిసేప్టివ్ పరిమితులు మీద శక్తివంతమైన ప్రభావం ఉత్పత్తి.

పరిధీయ సైట్లు

ప్రారంభ అధ్యయనాలు పరిధీయ గాయం సైట్ వద్ద నల్లమందు ఒక సంభావ్య చర్యను సూచించారు. పరిశోధకులుగా వాపు దీక్షా క్రింది మత్తుపదార్థాలు పరిధీయ ఇంజక్షన్ కేంద్ర పునఃపంపిణీ లేదని మోతాదులో hyperalgesic భాగం తగ్గించగల ఉద్ఘాటించాయి.

ఓపియాయిడ్ అనల్జీసియా మెకానిజమ్స్

సైట్లు వైవిధ్యం కారణంగా, అది అవకాశం ఉంది అన్ని యంత్రాంగాలను మత్తుపదార్థాలు నోసిసేప్టివ్ ప్రసార మార్చే మెదడులోని పని చేయటం సమానంగా ఉంటాయి అని. మత్తుపదార్థాలు నోసిసేప్టివ్ ప్రసార మార్చే పని చేయవచ్చు, దీని ద్వారా ఎన్నో సిద్ధాంతాలు ఉన్నాయని గుర్తించారు.

నల్లమందు యొక్క Supraspinal యాక్షన్

అనేక నిర్దిష్ట విధానాల గుర్తించబడ్డాయి. రెండు ఇక్కడ చర్చించారు (Fig. 3.11) ఉంటాయి.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.11

periaqueductal బూడిద పదార్థం (పేజ్) లోపల మాదక చర్య యొక్క సంస్థ యొక్క సాంప్రదాయిక.

ఈ స్కీమ, mu (μ) మాదక చర్యలు లేకపోతే మెడుల్లా వరకు అంచనాలు క్రమబద్దీకరించే tonically క్రియాశీల వ్యవస్థలు నుండి γ-aminobutyric ఆమ్లం (GABA) విడుదలైన, అందువలన పేజ్ ప్రవాహంపై ఒక క్రియాశీలతను దారితీసింది బ్లాక్.విధానాల అనగా ఒక పేజ్ mu మాదక అగోనిస్ట్ నోసిసేప్టివ్ ప్రాసెసింగ్ మార్చే యొక్క మొత్తం సంస్థ ప్రక్కనే సాధారణ ప్రదర్శించబడుతుంది. క్రింది విధానాల సూత్రీకరించారు ఉంటాయి: వెన్నెముక స్థాయిలో సెరోటోనిన్ మరియు / లేదా నూర్పినేఫ్రిన్ విడుదల bulbospinal అంచనాలు సక్రియం చేయడానికి పనిచేస్తుంది మెడుల్లా, (1) పేజ్ ప్రొజెక్షన్; (2) మెడుల్లా కు పేజ్ ప్రవాహంపై ఇక్కడ హయ్యర్ కేంద్రాలకు అంతస్థ అంచనాలు ఆరోహణ ఒక నిరోధం స్థానిక లైకోపీన్ పరస్పర ఫలితాలు; (3) మాదక పేజ్ లోపల బైండింగ్ ఆరోహణ spinofugal రూపంపై preterminal ఉండవచ్చు; ఈ preterminal చర్య అంతస్థ సంరక్షణ మరియు mesencephalic కోర్ ఇన్పుట్ నిరోధించవచ్చు; పేజ్ నుండి ప్రవాహంపై పృష్ఠ రాఫే (4) మరియు లోకస్ ceruleus (5), సెరోటొనెర్జిక్గా మరియు నోరాడ్రేనేర్జిక్ అంచనాలు ఆరోహణ చాలక వ్యవస్థ మరియు మధ్యభాగపు తమ ప్రాజెక్టులోకి జనిస్తుంది నుండి తెలియడము శృతి చేయవచ్చు.

Bulbospinal అంచనాలు

బ్రెయిన్స్టెం లో నల్లమందు వెన్నెముక నోసిసేప్టివ్ ప్రతిచర్యలు నిరోధిస్తుంది. వివిధ బ్రెయిన్స్టెం సైట్లకు నల్లమందు microinjection విషపదార్ధాల ఉద్దీపనకు పిలిచిన వెన్నెముక న్యూరాన్ కార్యకలాపాలు తగ్గిస్తుంది.ఈ ప్రభావాలు అధ్యయనాలు వివిధ ఒప్పందం లో ఇవి (1) ఉన్నట్లు నూర్పినేఫ్రిన్ లేదా 5-HT వెన్నెముక నోసిసేప్టివ్ సూచించే నిరోధించడంలో పిలుస్తారు bulbospinal మార్గాలు క్రియాశీలతను; (2) వెన్నెముక మోనోఎమైన్ సూచించే మందుల అధ్యయన వృద్ది (ఆల్ఫా తీవ్రతలు బట్వాడా చేసి) వెన్నెముక సూచించే ఒక నిరోధం దారితీస్తుంది; (3) బ్రెయిన్స్టెం లోకి నల్లమందు microinjection నొరెపిన్ఫ్రయిన్ యొక్క వెన్నెముక విడుదల పెంచుతుంది; మరియు (4) యొక్క ఆల్ఫా 2 శత్రువులు వెన్నెముక డెలివరీ వెన్నెముక ప్రతిచర్యలు మరియు అనల్జీసియా న బ్రెయిన్స్టెం ఓపియాట్లను వ్యతిరేకిస్తుంది. Bulbospinal మార్గాలు నేరుగా నిజానికి ఉద్దీపనపరచబడినప్పుడు మరియు పేజ్ లో మత్తుపదార్థాలు చర్యలు అని నొక్కి, spinifugal ప్రవాహంపై పెరుగుదలతో సంబంధం ఈ పరిశీలనలను తయారుచేశారు ప్రభావాలు ఒప్పందం ఉన్నాయి.

మధ్యభాగపు విధానాల అఫ్ఫెరెంట్ ఇన్పుట్ మాడ్యులేట్

తగినంత సాక్ష్యం మత్తుపదార్థాలు ప్రత్యక్ష మరియు పరోక్ష వ్యవస్థలు వివిధ ఇన్పుట్ మార్చే మధ్య మెదడు సంభాషిస్తున్నారు సూచిస్తుంది, ఒపియాయ్డ్ యొక్క ప్రవర్తనా రాకుండా నొప్పి రాష్ట్రానికి జీవి యొక్క ప్రతిస్పందన ప్రభావిత భాగం ప్రతిబింబిస్తుంది ఒక ముఖ్యమైన భాగం కలిగి. వీపునకు రాఫే కేంద్రకం (5-HT) మరియు లోకస్ ceruleus (నూర్పినేఫ్రిన్) నుండి ముఖ్యమైన rostral అంచనాలు మధ్యభాగపు వ్యవస్థలు పేజ్ కనెక్ట్ అయ్యేందుకు మరియు ప్రవర్తన యొక్క ప్రేరణ మరియు ప్రభావిత భాగాలు ప్రభావితం చేస్తాయని తెలపబడింది.

ఓపియాట్లను స్పైనల్ యాక్షన్

వెన్నెముక స్థాయిలో ఓపియాయ్డ్ గ్రాహకాలు presynaptically రెండవ ఆర్డర్ న్యూరాన్లు చిన్న ప్రాధమిక afferents మరియు postsynaptically యొక్క అంత్య సైట్ లో ఉన్నాయి.G- ప్రోటీన్-కపుల్డ్ గ్రాహక ద్వారా నల్లమందు presynaptic చర్య వోల్టేజ్ సెన్సిటివ్ కాల్షియం ప్రవాహాలు ప్రారంభ తగ్గిస్తుంది మరియు తద్వారా చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ ట్రాన్స్మిటర్లు విడుదల తగ్గిస్తుంది. postsynaptic చర్య వోల్టేజ్ సెన్సిటివ్ పొటాషియం చానెళ్లకు ఒక సదుపాయం లింకేజ్, అప్పుడు hyperpolarize రెండవ ఆర్డర్ న్యూరాన్ మరియు అది చెదిరిపోతున్న నిరోధకతను రెండర్ ఇది ప్రతిబింబిస్తుంది. ఈ ఉమ్మడి ప్రభావాలు వెన్నెముక నోసిసేప్టివ్ ఇన్పుట్ న వెన్నెముక ఓపియాట్లను ప్రాధమిక నియంత్రణ ప్రభావాలు కారణమని (Fig. 3.12) నమ్ముతున్నారు.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.12

ఒకే పృష్ఠ కొమ్ము తొలగింపుకు న ఇంట్రావీనస్ నల్లమందు ప్రభావాలు చూపిస్తున్న Poststimulus హిస్టోగ్రాం విస్తృత ఒక- సింగిల్ క్రియాశీలతను మరియు C-ఫైబర్ ఇన్పుట్ డైనమిక్ పరిధి న్యూరాన్.సూచించినట్లు, ప్రారంభ (A-మధ్యవర్తిత్వం) మరియు చివరి (A / C) సెల్ యొక్క క్రియాశీలతను ఏర్పడుతుంది. తరువాత దశ క్రియాశీలతను మార్ఫిన్ (5 mg / kg సిరల) ప్రారంభ భాగం తో పోలిస్తే ప్రాథాన్యపరంగా సెన్సిటివ్. ఈ ప్రభావాలు తక్షణమే నలోగ్జోన్ ద్వారా విరుద్ధమైనవి. R, reording; S, ఉత్తేజపరిచే.

నల్లమందు పరిధీయ యాక్షన్

ఓరియాడ్ బంధన సైట్లను పరిధీయ ఇంద్రియ నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము రవాణా అవుతాయి, కానీ ఈ సైట్లు త్వచం యొక్క తెలియడము పాలక యంత్రాంగాల కడతారు ఎటువంటి ఆధారం ఉంది. ఎజెంట్ అధిక మోతాదులు వంటి sufentanil, సమ్మేళనం చర్య సామర్థ్యం నిరోధించవచ్చు, కానీ ఈ ప్రభావం నలోగ్జోన్ జరగుతుంది కాదు మరియు లిపిడ్ కరిగే ఏజెంట్ ఒక స్థానిక మత్తు చర్య ప్రతిబింబిస్తుంది.ఇది మాదక గ్రాహకాలు సుదూర పరిధీయ టెర్మినల్స్ మీద ఉండే కొన్ని ఉంది. ఓరియాడ్ గ్రాహకాలు సి ఫైబర్స్ దూరపు టెర్మినల్స్ పై ఉన్నట్లు తేలింది, మరియు ఈ సైట్లు అగోనిస్ట్ ఆక్యుపెన్సీ (సి-ఫైబర్ ట్రాన్స్మిటర్లు సహజత్వానికి భిన్నదిశ విడుదల ఉదా, SP / CGRP, "నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము అసంకల్పితంగా" నిరోధించవచ్చు; పరిధీయ ఫార్మకాలజీ యొక్క చర్చ చూడండి సున్నితత్వాన్ని).ముఖ్యంగా, పరిధీయ మత్తుపదార్థాలు పని కనిపించే నమూనాల మంట యొక్క గణనీయమైన స్థాయిలో కలిగి మరియు ఒక hyperalgesic భాగం వర్ణించవచ్చు ఉంటాయి.ఈ విషయము అవకాశం లేవనెత్తుతుంది ఈ పరిధీయ చర్యలు ఒక పెరిగింది సున్నితత్వం స్థానిక ఉద్దీపన వాతావరణంలో దారితీసింది ప్రక్రియ సాధారణీకరణ కానీ సాధారణ బదిలీ మార్చే లేని. ఓపియాట్లను antihyperalgesic ప్రభావాలు విధానాల ప్రస్తుతం చెప్పలేని, (మోకాలి కీలు, ఉదా) ఎర్రబడిన ప్రాంతాల్లో దరఖాస్తు ఉన్నాయి.ఇది సాధ్యం మత్తుపదార్థాలు సక్రియం లేదా నరాల టెర్మినల్ సంవేద్యీకరణము సైటోకైన్లను మరియు ఉత్పత్తులు విడుదల చేసే తాపజనక కణాల మీద పని చేసే అవకాశం ఉందని, ఉదాహరణకు, ఉంది.

Supraspinal మరియు వెన్నెముక వ్యవస్థల మధ్య సంకర్షణలు

ముందు చర్చించినట్లు, వెన్నుపాము మరియు వెన్నుపాము కలయు సంధి పరిమితం చర్య తో ఒపియాయ్డ్ నోసిసేప్టివ్ ప్రాసెసింగ్ ఒక శక్తివంతమైన సవరణలో తయారు చేస్తాయి. పుష్కల ఆధారం మెదడులో మాదక గ్రాహక ఆక్రమణగా ప్రభావాలు వెన్నెముక గ్రాహకాలు ఉభయ ఆక్యుపెన్సీ నిర్మిస్తున్న ప్రభావాలు సహకరించుకొనుట సూచిస్తుంది. వివిధ అధ్యయనాలు నల్లమందు ఉభయ పరిపాలన spinally మరియు supraspinally ప్రముఖ సమాహారం (అంటే, ఒక తక్కువ కలయిక మోతాదును గరిష్ట ప్రభావం) దారితీస్తుంది నిరూపించాయి.

స్టీరాయిడ్ యాంటీ ఇన్ఫ్లమేటరీ డ్రగ్స్ *

* ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మక చర్చల కోసం, సూచనలు 24 మరియు 25 చూడండి.

స్టీరాయ్ద్ శోథ నిరోధక మందులు (NSAID లు) అక్యూట్ (ఆపరేషన్) వివిధ ముఖ్యమైన అవసరంగా అలాగే దీర్ఘకాలిక (క్యాన్సర్, కీళ్ళనొప్పులు) నొప్పి స్థితులలో బాగా చూపాయి విస్తృతంగా సూచించిన కారకాలు. NSAID లు సామర్థ్యపు లో తేడా ఉన్నప్పటికీ, ఒకే సామర్థ్యాన్ని నమ్ముతున్నారు. ముఖ్యంగా, మానవ మరియు జంతు అధ్యయనాలు ఈ ఏజెంట్లు సాధారణ పరిస్థితుల్లో నొప్పి మార్గాలు మార్చే కానీ అప్పటికే నొప్పి రాష్ట్ర ఒక hyperalgesic భాగం తగ్గించగల సర్వ్ వక్కాణించాయి.NSAID లు నిర్మాణాత్మకంగా విభిన్నమైనవి కానీ ఎంజైమ్ COX ప్రోస్టాగ్లాన్దిన్స్ సంయోజనం ముఖ్యమైన ఎంజైమ్ ఇన్హిబిటర్స్ వంటి కార్యక్రమాలకు వారి సామర్థ్యాన్ని ఒక సాధారణ లక్షణం.ప్రస్తుత ఆలోచన చర్య యొక్క పరిధీయ మరియు కేంద్ర విధానాల రెండు ఉద్ఘాటిస్తుంది.

స్టీరాయిడ్ యాంటి-ఇన్ఫ్లమేటరీ డ్రగ్స్ పరిధీయ యాక్షన్

Prostanoids గాయం తగిలిన చోట కృత్రిమంగా మరియు అఫ్ఫెరెంట్ బదిలీ సులభతరం మరియు తాపజనక రాష్ట్ర పెంపొందించు పరిధీయ అఫ్ఫెరెంట్ టెర్మినల్ పనిచేయగలదు.అయినంత వరకు, నిరోధించడాన్ని COX ద్వారా ప్రోస్టగ్లండిన్ సంశ్లేషణ నిరోధం అని hyperalgesic రాష్ట్ర తగ్గిపోయినప్పటికీ మరియు వాపు యొక్క పరిమాణం తగ్గిస్తుంది.NSAID ల యొక్క అనాల్జేసిక్ శక్తి, అయితే, లేదు ప్రత్యే మంట యొక్క ఆటంకాలతో వంటి ఈ ఏజెంట్ల శక్తి తో సహ మారుతుంటాయి.

స్టీరాయిడ్ యాంటి-ఇన్ఫ్లమేటరీ డ్రగ్స్ ఆఫ్ స్పైనల్ యాక్షన్

NSAID ల యొక్క కశేరు తొడుగుద్వారా లౌతికళ క్రింది స్థలములోపల ఇంజెక్షన్, దైహిక పరిపాలన క్రియారహితంగా మోతాదులో, విషపదార్ధాల ఉద్దీపనకు కొన్ని రకాల ప్రవర్తనా స్పందన, ఏజెంట్ ఒక కేంద్ర చర్య సూచిస్తుంది ఒక ఫైండింగ్ స్థిరత్వాన్ని బలహీనపరుస్తుంది. ముందుగా సమీక్షించిన వంటి, లేదా వెన్నెముక న్యూరాన్లు పునరావృత క్రియాశీలతను పృష్ఠ హార్న్ గ్లుటామాటే లేదా ఎస్పి గ్రాహకాలు ప్రత్యక్ష ప్రేరణ ప్రాసెసింగ్ సులభతరం రాష్ట్ర ప్రోస్టాగ్లాడీన్ల విడుదల రేకెత్తించింది. వెన్నుపాము అనేక prostanoids ప్రత్యక్ష అప్లికేషన్ ప్రాసెసింగ్ (నొప్పి తెలియట) ఒక సులభతరం రాష్ట్ర దారితీస్తుంది.దీని ప్రకారం, ఇది ప్రస్తుతం ఆ COX నిరోధకాలు చేయవచ్చు COX-2 వాటి ప్రభావం ద్వారా, hyperalgesic రాష్ట్ర లేకపోతే ప్రోస్టాగ్లాన్దిన్స్ స్థానిక వెన్నెముక చర్య ద్వారా ఉత్పత్తి దీక్షా నిరోధించే ఒక తీవ్రమైన చర్య తేవడం పరిగణిస్తారు (Fig. 3.6 చూడండి).

N -Methyl-d -ఆస్పార్టేట్ల గ్రాహకం శత్రువులు *

* ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మకమైన చర్చ కోసం, సూచన 26 చూడండి

Ketamine ఒక డిసోసియేటివ్ మత్తు వర్గీకరించబడింది, కానీ ketamine యొక్క గణనీయమైన స్థాయిలో అందిస్తుంది ఒక క్లినికల్ ప్రశంసలు ఉంది "అనల్జీసియా." ప్రస్తుత ఆలోచన ketamine NMDA ఉపజాతి యొక్క గ్లుటామాటే గ్రాహక వద్ద ఒక ప్రతినాయిక వలె పనిచేస్తుంది అని. ముందుగా సమీక్షించిన వంటి, NMDA సైట్ పునరావృత చిన్న అఫ్ఫెరెంట్ (సి-ఫైబర్) ఇన్పుట్ (అంజీర్ చూడండి. 3.5) ఈ కింది hyperalgesic రాష్ట్ర ప్రేరేపించడానికి ఆవశ్యకం భావించబడుతోంది.అదనంగా, కొన్ని పరిశోధకులు చర్మపు బాధ అధిగమించుట కొన్ని రాష్ట్రాల్లో ప్రత్యేక వెన్నెముక NMDA గ్రాహక వ్యవస్థ ద్వారా మధ్యస్థం ఉండవచ్చు నమ్ముతారు, మరియు NMDA శత్రువులు causalgic నొప్పి రాష్ట్రాల dysesthetic భాగం తగ్గుతుంది చూపాయి.

ఆల్ఫా 2 -Adrenergic తీవ్రతలు †

† ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మకమైన చర్చ కోసం, సూచన 27 చూడండి.

దైహిక ఆల్ఫా 2 -adrenoceptor తీవ్రతలు ముఖ్యమైన మత్తును మరియు తేలికపాటి అనల్జీసియా ఉత్పత్తి చూపాయి. ముందుగా సమీక్షించిన వంటి, bulbospinal నోరాడ్రేనేర్జిక్ మార్గాలు నూర్పినేఫ్రిన్ విడుదల మరియు ఆల్ఫా 2 -adrenergic గ్రాహకాలు తదుపరి క్రియాశీలతను ద్వారా పృష్ఠ హార్న్ నోసిసేప్టివ్ ప్రాసెసింగ్ నియంత్రించేందుకు చేయవచ్చు. తత్ఫలితంగా, ఆల్ఫా వెన్నెముక డెలివరీ 2 తీవ్రతలు మానవులు మరియు జంతు నమూనాలలో శక్తివంతమైన అనల్జీసియా ఉత్పత్తి చేయవచ్చు. ఆల్ఫా 2 ఈ వెన్నెముక చర్యను ఒక ప్రత్యేకమైన గ్రాహకిచే కానీ వెన్నెముక మత్తుపదార్థాలు నియమించే పోలి ఒక యాంత్రిక విధానంతో మధ్యవర్తిత్వం: (1) ఆల్ఫా 2 బైండింగ్ పృష్ఠ హార్న్ న్యూరాన్లు సి ఫైబర్స్ presynaptic మరియు postsynaptic ఉంది, (2) ఆల్ఫా 2 గ్రాహకాలు పోగొట్టడానికి చేయవచ్చు సి-ఫైబర్ ట్రాన్స్మిటర్లు విడుదల, మరియు (3) ఆల్ఫా 2 తీవ్రతలు ఒక గి-కపుల్డ్ పొటాషియం ఛానెల్ ద్వారా పృష్ఠ హార్న్ న్యూరాన్లు hyperpolarize చేయవచ్చు. క్లోనిడైన్ నరాల నొప్పి రాష్ట్రాల్లో ఉపయోగకరంగా బలపడుతున్నాయి ప్రశంసలు ఉంది. యంత్రాంగం స్పష్టం కాదు, కానీ తద్వారా నేరుగా అనుకంపిక మజ్జాతంతువులను ఉద్రేకపరచు మందులు విడుదల నిరోధించడాన్ని, సానుభూతి ప్రవాహంపై తగ్గుతుంది ప్రత్యక్ష preterminal చర్య ద్వారా గాని postganglionic ఫైబర్ యొక్క ఆల్ఫా 2 తీవ్రతలు సామర్థ్యం, లేదా spinally preganglionic సానుభూతి ప్రవాహంపై చర్య ద్వారా, సూచించబడింది.

Gabapentinoid ఏజెంట్లు (Fig. 3.13) ‡

ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మక చర్చల కోసం ‡, సూచనలు 28 మరియు 29 చూడండి.

ఇదే నిర్మాణ మూలాంశం అనేక అణువులు anticonvulsant కార్యకలాపాలు తో GABA mimetics ఉండాలి కృత్రిమంగా ఉన్నాయి. నరాలవ్యాధి పరిస్థితులు వివిధ వారి సూచించే నిర్వచించారు, మరియు తరువాత పని ఈ ఏజెంట్లు GABA సైట్లు ఎటువంటి సంబంధం ఉందని నొక్కి. Mechanistically, ఈ అణువులు ఆల్ఫా 2 డెల్టా సబ్యూనిట్ అనుగుణంగా ఒక న్యూరాన్ పొర సైట్ కోసం అధిక సంబంధం చూపించు. ఈ సబ్యూనిట్ వోల్టేజ్ సెన్సిటివ్ కాల్షియం చానెల్ కుటుంబం యొక్క కణాత్మక భాగం తో సంబంధం కలిగి ఉంటుంది. వెన్నెముక స్థాయిలో, ఈ బైండింగ్ సైట్ ఆల్ఫా 2 డెల్టా యొక్క ప్రాముఖ్యతను gelatinosa బైండింగ్ గట్టిగా ఆల్ఫా 2 డెల్టా క్రమం ఉత్పరివర్తనాలను సూచించబడిన పరిశీలన మద్దతు ఉంది మెదడులోని లో మిడిమిడి పృష్ఠ హార్న్ దట్టంగా ఉంది బైండింగ్ నష్టం దారితీస్తుంది గబాపెంటిన్పై మరియు వ్యతిరేక hyperalgesic సూచించే ఒక సమాంతర నష్టం.ప్రస్తుతానికి ఇది సంభవించే వెన్నెముక ఫంక్షన్ లో మార్పులు postinjury నొప్పి రాష్ట్ర పిలిచిన వంటి, ఏజెంట్లు ఈ కుటుంబం యొక్క చర్య యొక్క మెకానిజం పూర్తిగా బోధపడలేదు అయితే, ఏజెంట్లు ఈ కుటుంబం సులభతరం ప్రాసెసింగ్ ఒక శక్తివంతమైన చర్య కలుగచేస్తాయి పేర్కొన్నాడు పరిధీయ నరాల గాయంతో తర్వాత.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.13

Gabapentinoid ఏజెంట్లు.

GABA, γ-aminobutyric ఆమ్లం.

ఇంట్రావీనస్ స్థానిక మత్తు §

ఈ విభాగంలో పదార్థం యొక్క మరింత వివరణాత్మకమైన చర్చ కోసం § సూచన 30 చూడండి.

సోడియం చానెల్ బ్లాకర్స్ దైహిక డెలివరీ ఇంట్రా మత్తు అవసరాలు తగ్గించడం, అలాగే నరాల వ్యాధిగ్రస్తులలో (డయాబెటిక్), నరాల గాయంతో నొప్పి రాష్ట్రాలు (మండే నొప్పి), మరియు చివరిలో దశలో క్యాన్సర్ వివిధ అనాల్జేసిక్ సమర్ధతకు కలిగి తేలింది.ముఖ్యంగా, ఈ ప్రభావాలు నరాల ప్రసరణ యొక్క ఫ్రాంక్ బ్లాక్ ఉత్పత్తి చేయడానికి అవసరమైన కంటే తక్కువ ప్లాస్మా సాంద్రత వద్ద జరుగుతాయి; లిడోసాయినే ప్రభావత్మక సాంద్రతలు 1 3 మైక్రోగ్రాములు / mL యొక్క ఆర్డర్ మీద కావచ్చు. ముందుగా సమీక్షించిన వంటి, ఈ చర్య యొక్క మెకానిజం గాయపడ్డారు నరాల కణంలో దారపు పోగువలె ఉండే భాగము మరియు DRG లో సంభవించే సోడియం ఛానెల్ ఏర్పాటు నియంత్రణ ప్రాముఖ్యతను ప్రతిబింబిస్తుందని కూడా విశ్వసిస్తారు. ఈ పెరుగుదల భాగంగా, ఎక్టోపిక్ సూచించే గాయపడ్డారు నరాల నుంచి తలెత్తే, ఇది కారణమని భావిస్తున్నారు.మూర్తి 3.14 స్థానిక మత్తు ఒక నొప్పి రాష్ట్ర దారితీస్తుంది ప్రేరణ తరం జోక్యం ఉండవచ్చు పేరు సంభావ్య ప్రదేశాలు సూచిస్తుంది.

పూర్తి పరిమాణం చిత్రాన్ని తెరువు

అత్తి. 3.14

తక్షణమే సూచించే (1-5, ఎగువన) యొక్క తరం యొక్క సాంప్రదాయిక ప్రదర్శనలో సైట్లు; పట్టిక (క్రింద) దైహికమైన నిర్వహించబడుతుంది లిడోసాయినే యాదృచ్ఛిక లేదా రప్పించే సూచించే తగ్గించేందుకు కూడా అంచనా వెయ్యబడింది వద్ద సైట్లు సూచిస్తుంది.ఆ అక్షసంబంధ మరియు పరిధీయ నరాల టెర్మినల్ దిగ్బంధం ప్రాణాపాయ స్థితికి కావలసిన మోతాదుకి తక్కువగా దైహిక లిడోసాయినే సాంద్రతలు వద్ద మొత్తం జంతువుల సన్నాహాల్లో ప్రదర్శించారు చేయలేదు, neuromas అసాధారణ సూచించే అయితే, వెన్ను రూట్ గాంగ్లియా (DRG), మరియు పృష్ఠ హార్న్ nontoxic లిడోసాయినే ప్లాస్మా సాంద్రతలు అణచివేశాయి గమనించండి.WDR, విస్తృత డైనమిక్ పరిధి.

ముగింపు

చాప్టర్ 2 మరియు ఈ అధ్యాయం లో నోసిసేప్టివ్ ప్రాసెసింగ్ యంత్రాంగానికి చర్చలు మాత్రమే ఒక క్లిష్టమైన నిర్వహించారు ఉపరితల తాకే. ఈ వ్యాఖ్యలు కనెక్ట్ సాధారణ థ్రెడ్లు సంక్లిష్టత నొప్పి మరియు స్థూల సంస్థ కాదు మరియు ఆ, ఇతర అవయవ వ్యవస్థలు (ఉదా, హృదయ నియంత్రణ మరియు రక్తపోటు) తో, బహుళ కారణాలు నొప్పి రిపోర్ట్ కారణమయ్యే పెట్టడం ఉన్నాయి. కృత్రిమ రక్తపోటు నియంత్రించే అనేక విధానాలు అందుబాటులో ఉన్నాయి ఎందుకంటే, మరియు తగిన చికిత్స ఎంపిక అస్తవ్యస్థంగా విధానం ఆధారపడి, కాబట్టి అది చాలా మటుకు ఒకే విధానం అన్ని నొప్పి రాష్ట్రాలకు సముచితం కాదని ఉంది. ఈ బహుళ భాగాలు ఫార్మకాలజీ మరియు శరీరధర్మ లోతుగా ఇంప్రూవింగ్ nociception నిర్వహణ కోసం కొత్త టూల్స్ అందించడానికి కొనసాగించాలి.

A Conceptual Framework for Understanding Pain in the Human

Joel Katz and Ronald Melzack
Pain Management, Chapter 1, 2-9

 Open reading mode
Chapter outline

A Brief History of Pain in the 20th Century 2
The Gate Control Theory of Pain 3
Beyond the Gate 3
Phantom Limbs and the Concept of a Neuromatrix 4
Outline of the Theory 4
The Body-Self Neuromatrix 5
Conceptual Reasons for a Neuromatrix 5
Action Patterns: The Action-Neuromatrix 6
Pain and Neuroplasticity 7
Denervation Hypersensitivity and Neuronal Hyperactivity 7
Pain and Psychopathology 8
Conclusion: The Multiple Determinants of Pain 8
Theories of pain, like all scientific theories, evolve as result of the accumulation of new facts as well as leaps of the imagination.  1  The gate control theory's most revolutionary contribution to understanding pain was its emphasis on central neural mechanisms.  2  The theory forced the medical and biologic sciences to accept the brain as an active system that filters, selects, and modulates inputs. The dorsal horns, too, are not merely passive transmission stations but sites at which dynamic activities—inhibition, excitation, and modulation—occur. The great challenge ahead of us is to understand how the brain functions.

A Brief History of Pain in the 20th Century

The theory of pain we inherited in the 20th century was proposed by Descartes 3 centuries earlier. The impact of Descartes' specificity theory was enormous. It influenced experiments on the anatomy and physiology of pain up to the first half of the 20th century (reviewed in Melzack and Wall  3  ). This body of research is marked by a search for specific pain fibers and pathways and a pain center in the brain. The result was a concept of pain as a specific, straight-through sensory projection system. This rigid anatomy of pain in the 1950s led to attempts to treat severe chronic pain by a variety of neurosurgical lesions. Descartes' specificity theory, then, determined the “facts” as they were known up to the middle of the 20th century and even determined therapy.

Specificity theory proposed that injury activates specific pain receptors and fibers that, in turn, project pain impulses through a spinal pain pathway to a pain center in the brain. The psychological experience of pain, therefore, was virtually equated with peripheral injury. In the 1950s, there was no room for psychological contributions to pain, such as attention, past experience, anxiety, depression, and the meaning of the situation. Instead, pain experience was held to be proportional to peripheral injury or disease. Patients who suffered back pain without presenting signs of organic disease were often labeled as psychologically disturbed and were sent to psychiatrists. The concept, in short, was simple and, not surprisingly, often failed to help patients who suffered severe chronic pain. To thoughtful clinical observers, specificity theory was clearly wrong.

Several attempts were made to find a new theory. The major opponent to specificity was labeled “pattern theory,” but several different pattern theories were put forth, and they were generally vague and inadequate (see Melzack and Wall  3  ). However, seen in retrospect, pattern theories gradually evolved ( Fig. 1.1 ) and set the stage for the gate control theory. Goldscheider  4  proposed that central summation in the dorsal horns is one of the critical determinants of pain. Livingston's  5  theory postulated a reverberatory circuit in the dorsal horns to explain summation, referred pain, and pain that persisted long after healing was completed. Noordenbos'  6  theory proposed that large-diameter fibers inhibited small-diameter fibers, and he even suggested that the substantia gelatinosa in the dorsal horns plays a major role in the summation and other dynamic processes described by Livingston. However, none of these theories had an explicit role for the brain other than as a passive receiver of messages. Nevertheless, the successive theoretical concepts moved the field in the right direction: into the spinal cord and away from the periphery as the exclusive answer to pain. At least the field of pain was making its way up toward the brain.

Open full size image
Fig. 1.1
Schematic representation of conceptual models of pain mechanisms.
A, Specificity theory. Large (L) and small (S) fibers are assumed to transmit touch and pain impulses, respectively, in separate, specific, straight-through pathways to touch and pain centers in the brain. B, Goldscheider's  4  summation theory, showing convergence of small fibers onto a dorsal horn cell. The central network projecting to the central cell represents Livingston's  5  conceptual model of reverberatory circuits underlying pathologic pain states. Touch is assumed to be carried by large fibers. C, Sensory interaction theory, in which large (L) fibers inhibit (−) and small (S) fibers excite (+) central transmission neurons. The output projects to spinal cord neurons, which are conceived by Noordenbos  6  to comprise a multisynaptic afferent system. D, Gate control theory. The large (L) and small (S) fibers project to the substantia gelatinosa (SG) and first central transmission (T) cells. The central control trigger is represented by a line running from the large fiber system to central control mechanisms, which in turn project back to the gate control system. The T cells project to the entry cells of the action system. +, excitation; −, inhibition.
(From Melzack R: The gate control theory 25 years later: new perspectives on phantom limb pain. In Bond MR, Charlton JE, Woolf CJ, editors: Pain research and therapy: proceedings of the VIth World Congress on Pain , Amsterdam, 1991, Elsevier, pp 9–21.)
The Gate Control Theory of Pain

In 1965, Melzack and Wall  2  proposed the gate control theory of pain. The final model, depicted in Figure 1.1D in the context of earlier theories of pain, is the first theory of pain that incorporated the central control processes of the brain.

The gate control theory of pain  2  proposed that the transmission of nerve impulses from afferent fibers to spinal cord transmission (T) cells is modulated by a gating mechanism in the spinal dorsal horn. This gating mechanism is influenced by the relative amount of activity in large- and small-diameter fibers, so that large fibers tend to inhibit transmission (close the gate), whereas small fibers tend to facilitate transmission (open the gate). In addition, the spinal gating mechanism is influenced by nerve impulses that descend from the brain. When the output of the spinal T cells exceeds a critical level, it activates the Action System—those neural areas that underlie the complex, sequential patterns of behavior and experience characteristic of pain.

The theory's emphasis on the modulation of inputs in the spinal dorsal horns and the dynamic role of the brain in pain processes had a clinical as well as a scientific impact. Psychological factors, which were previously dismissed as “reactions to pain,” were now seen to be an integral part of pain processing, and new avenues for pain control by psychological therapies were opened. Similarly, cutting of nerves and pathways was gradually replaced by a host of methods to modulate the input. Physical therapists and other health care professionals who use a multitude of modulation techniques were brought into the picture, and transcutaneous electrical nerve stimulation became an important modality for the treatment of chronic and acute pain. The current status of pain research and therapy indicates that, despite the addition of a massive amount of detail, the conceptual components of the theory remain basically intact up to the present.

Beyond the Gate

The great challenge ahead of us is to understand brain function. Melzack and Casey  7  made a start by proposing that specialized systems in the brain are involved in the sensory-discriminative, motivational-affective, and cognitive-evaluative dimensions of subjective pain experience ( Fig. 1.2 ). These names for the dimensions of subjective experience seemed strange when they were coined, but they are now used so frequently and seem so “logical” that they have become part of our language. So, too, the McGill Pain Questionnaire, which taps into subjective experience—one of the functions of the brain—is the most widely used instrument to measure pain.  8 9 10  The newest version, the Short-Form McGill Pain Questionnaire-2,  10  was designed to measure the qualities of both neuropathic and non-neuropathic pain in research and clinical settings.

Open full size image
Fig. 1.2
Conceptual model of the sensory, motivational, and central control determinants of pain.
The output of the T (transmission) cells of the gate control system projects to the sensory-discriminative system and the motivational-affective system. The central control trigger is represented by a line running from the large fiber system to central control processes; these, in turn, project back to the gate control system, and to the sensory-discriminative and motivational-affective systems. All three systems interact with one another and project to the motor system. L, large fiber; S, small fiber.
(From Melzack R, Casey KL: Sensory, motivational, and central control determinants of pain. In Kenshalo D, editor: The skin senses , Springfield, Ill, 1968, Charles C Thomas, pp 423–443.)
In 1978, Melzack and Loeser  11  described severe pains in the phantom body of paraplegic patients with verified total sections of the spinal cord and proposed a central “pattern generating mechanism” above the level of the section. This concept, generally ignored for more than 2 decades, is now beginning to be accepted. It represents a revolutionary advance: it did not merely extend the gate; it said that pain could be generated by brain mechanisms in paraplegic patients in the absence of a spinal gate because the brain is completely disconnected from the spinal cord. Psychophysical specificity, in such a concept, makes no sense; instead we must explore how patterns of nerve impulses generated in the brain can give rise to somesthetic experience.

Phantom Limbs and the Concept of a Neuromatrix

It is evident that the gate control theory has taken us a long way. Yet, as historians of science have pointed out, good theories are instrumental in producing facts that eventually require a new theory to incorporate them, and this is what has happened. It is possible to make adjustments to the gate theory so that, for example, it includes long-lasting activity of the sort Wall has described (see Melzack and Wall  3  ). However, one set of observations on pain in paraplegic patients just does not fit the theory. This does not negate the gate theory, of course. Peripheral and spinal processes are obviously an important part of pain, and we need to know more about the mechanisms of peripheral inflammation, spinal modulation, midbrain descending control, and so forth. However, the data on painful phantoms below the level of total spinal section  12,   13  indicate that we need to go above the spinal cord and into the brain.

Note that more than the spinal projection areas in the thalamus and cortex are meant. These areas are important, of course, but they are only part of the neural processes that underlie perception. The cortex, Gybels and Tasker 14  made amply clear, is not the pain center, and neither is the thalamus. The areas of the brain involved in pain experience and behavior must include somatosensory projections as well as the limbic system. Furthermore, cognitive processes are known to involve widespread areas of the brain. Despite this increased knowledge, we do not yet have an adequate theory of how the brain works.

Melzack's  13  analysis of phantom limb phenomena, particularly the astonishing reports of a phantom body and severe phantom limb pain in people with a total thoracic spinal cord section,  11  has led to four conclusions that point to a newer conceptual model of the nervous system. First, because the phantom limb (or other body part) feels so real, it is reasonable to conclude that the body we normally feel is subserved by the same neural processes in the brain as the phantom; these brain processes are normally activated and modulated by inputs from the body, but they can act in the absence of any inputs. Second, all the qualities we normally feel from the body, including pain, are also felt in the absence of inputs from the body; from this we may conclude that the origins of the patterns that underlie the qualities of experience lie in neural networks in the brain; stimuli may trigger the patterns but do not produce them. Third, the body is perceived as a unity and is identified as the “self,” distinct from other people and the surrounding world. The experience of a unity of such diverse feelings, including the self as the point of orientation in the surrounding environment, is produced by central neural processes and cannot derive from the peripheral nervous system or the spinal cord. Fourth, the brain processes that underlie the body-self are “built in” by genetic specification, although this built-in substrate must, of course, be modified by experience. These conclusions provide the basis of the newer conceptual model  12  ,  13  ,  15  depicted in Figure 1.3 .

Open full size image
Fig. 1.3
Factors that contribute to the patterns of activity generated by the body-self neuromatrix, which is composed of sensory, affective, and cognitive neuromodules.
The output patterns from the neuromatrix produce the multiple dimensions of pain experience, as well as concurrent homeostatic and behavioral responses.
(From Melzack R: Pain and the neuromatrix in the brain, J Dent Educ 65:1378–1382, 2001.)
Outline of the Theory

Melzack  12  ,  13  ,  15  proposed that the anatomic substrate of the body-self is a large, widespread network of neurons that consists of loops between the thalamus and cortex as well as between the cortex and limbic system. He labeled the entire network, whose spatial distribution and synaptic links are initially determined genetically and are later sculpted by sensory inputs, a neuromatrix . The loops diverge to permit parallel processing in different components of the neuromatrix and converge repeatedly to permit interactions among the output products of processing. The repeated cyclical processing and synthesis of nerve impulses through the neuromatrix imparts a characteristic pattern: the neurosignature . The neurosignature of the neuromatrix is imparted on all nerve impulse patterns that flow through it; the neurosignature is produced by the patterns of synaptic connections in the entire neuromatrix. All inputs from the body undergo cyclical processing and synthesis so that characteristic patterns are impressed on them in the neuromatrix. Portions of the neuromatrix are specialized to process information related to major sensory events (e.g., injury, temperature change, and stimulation of erogenous tissue) and may be labeled neuromodules that impress subsignatures on the larger neurosignature.

The neurosignature, which is a continuous output from the body-self neuromatrix, is projected to areas in the brain—the sentient neural hub— in which the stream of nerve impulses (the neurosignature modulated by ongoing inputs) is converted into a continually changing stream of awareness. Furthermore, the neurosignature patterns may also activate a neuromatrix to produce movement. That is, the signature patterns bifurcate so that a pattern proceeds to the sentient neural hub (where the pattern is transformed into the experience of movement), and a similar pattern proceeds through a neuromatrix that eventually activates spinal cord neurons to produce muscle patterns for complex actions.

The Body-Self Neuromatrix

The body is felt as a unity, with different qualities at different times. Melzack  12  ,  13  ,  15  proposed that the brain mechanism that underlies the experience also comprises a unified system that acts as a whole and produces a neurosignature pattern of a whole body. The conceptualization of this unified brain mechanism lies at the heart of this theory, and the word “neuromatrix” best characterizes it. The neuromatrix (not the stimulus, peripheral nerves, or “brain center”) is the origin of the neurosignature; the neurosignature originates and takes form in the neuromatrix. Although the neurosignature may be triggered or modulated by input, the input is only a “trigger” and does not produce the neurosignature itself. The neuromatrix “casts” its distinctive signature on all inputs (nerve impulse patterns) that flow through it. Finally, the array of neurons in a neuromatrix is genetically programmed to perform the specific function of producing the signature pattern. The final, integrated neurosignature pattern for the body-self ultimately produces awareness and action.

The neuromatrix, distributed throughout many areas of the brain, comprises a widespread network of neurons that generates patterns, processes information that flows through it, and ultimately produces the pattern that is felt as a whole body. The stream of neurosignature output with constantly varying patterns riding on the main signature pattern produces the feelings of the whole body with constantly changing qualities.

Conceptual Reasons for a Neuromatrix

It is difficult to comprehend how individual bits of information from skin, joints, or muscles can all come together to produce the experience of a coherent, articulated body. At any instant in time, millions of nerve impulses arrive at the brain from all the body's sensory systems, including the proprioceptive and vestibular systems. How can all this be integrated in a constantly changing unity of experience? Where does it all come together?

Melzack  12  ,  13  ,  15  conceptualized a genetically built-in neuromatrix for the whole body. This neuromatrix produces a characteristic neurosignature for the body that carries with it patterns for the myriad qualities we feel. The neuromatrix, as Melzack conceived of it, produces a continuous message that represents the whole body in which details are differentiated within the whole as inputs come into it. We start from the top, with the experience of a unity of the body, and look for differentiation of detail within the whole. The neuromatrix, then, is a template of the whole, which provides the characteristic neural pattern for the whole body (the body's neurosignature), as well as subsets of signature patterns (from neuromodules) that relate to events at (or in) different parts of the body.

These views are in sharp contrast to the classical specificity theory in which the qualities of experience are presumed to be inherent in peripheral nerve fibers. Pain is not injury; the quality of pain experiences must not be confused with the physical event of breaking skin or bone. Warmth and cold are not “out there”; temperature changes occur “out there,” but the qualities of experience must be generated by structures in the brain. Stinging, smarting, tickling, and itch have no external equivalents; the qualities are produced by built-in neuromodules whose neurosignatures innately produce the qualities.

We do not learn to feel qualities of experience: our brains are built to produce them. The inadequacy of the traditional peripheralist view becomes especially evident when we consider paraplegic patients with high-level complete spinal breaks. In spite of the absence of inputs from the body, virtually every quality of sensation and affect is experienced. It is known that the absence of input produces hyperactivity and abnormal firing patterns in spinal cells above the level of the break,  11  but how, from this jumble of activity, do we get the meaningful experience of movement, the coordination of limbs with other limbs, cramping pain in specific (nonexistent) muscle groups, and so on? This must occur in the brain, in which neurosignatures are produced by neuromatrixes that are triggered by the output of hyperactive cells.

When all sensory systems are intact, inputs modulate the continuous neuromatrix output to produce the wide variety of experiences we feel. We may feel position, warmth, and several kinds of pain and pressure all at once. It is a single unitary feeling, just as an orchestra produces a single unitary sound at any moment even though the sound comprises violins, cellos, horns, and so forth. Similarly, at a particular moment in time we feel complex qualities from all of the body. In addition, our experience of the body includes visual images, affect, and “knowledge” of the self (versus not-self), as well as the meaning of body parts in terms of social norms and values. It is hard to conceive of all of these bits and pieces coming together to produce a unitary body-self, but we can visualize a neuromatrix that impresses a characteristic signature on all the inputs that converge on it and thereby produces the never-ending stream of feeling from the body.

The experience of the body-self involves multiple dimensions—sensory, affective, evaluative, postural, and many others. The sensory dimensions are subserved, in part at least, by portions of the neuromatrix that lie in the sensory projection areas of the brain; the affective dimensions, Melzack assumed, are subserved by areas in the brainstem and limbic system. Each major psychological dimension (or quality) of experience, Melzack  12  ,  13  ,  15 proposed, is subserved by a particular portion of the neuromatrix that contributes a distinct portion of the total neurosignature. To use a musical analogy once again, it is like the strings, tympani, woodwinds, and brasses of a symphony orchestra that each make up a part of the whole; each instrument makes its unique contribution yet is an integral part of a single symphony that varies continually from beginning to end.

The neuromatrix resembles Hebb's “cell assembly” by being a widespread network of cells that subserves a particular psychological function. However, Hebb  16  conceived of the cell assembly as a network developed by gradual sensory learning, whereas Melzack proposed that the structure of the neuromatrix is predominantly determined by genetic factors, although its eventual synaptic architecture is influenced by sensory inputs. This emphasis on the genetic contribution to the brain does not diminish the importance of sensory inputs. The neuromatrix is a psychologically meaningful unit, developed by both heredity and learning, that represents an entire unified entity.  12  ,  13  ,  15

Action Patterns: The Action-Neuromatrix

The output of the body neuromatrix, Melzack  12  ,  13  ,  15  proposed, is directed at two systems: (1) the neuromatrix that produces awareness of the output and (2) a neuromatrix involved in overt action patterns. In this discussion, it is important to keep in mind that just as there is a steady stream of awareness, there is also a steady output of behavior (including movements during sleep).

Behavior occurs only after the input has been at least partially synthesized and recognized. For example, when we respond to the experience of pain or itch, it is evident that the experience has been synthesized by the body-self neuromatrix (or relevant neuromodules) sufficiently for the neuromatrix to have imparted the neurosignature patterns that underlie the quality of experience, affect, and meaning. Apart from a few reflexes (e.g., withdrawal of a limb and eye blink), behavior occurs only after inputs have been analyzed and synthesized sufficiently to produce meaningful experience. When we reach for an apple, the visual input has clearly been synthesized by a neuromatrix so that it has three-dimensional shape, color, and meaning as an edible, desirable object, all of which are produced by the brain and are not in the object “out there.” When we respond to pain (by withdrawal or even by telephoning for an ambulance), we respond to an experience that has sensory qualities, affect, and meaning as a dangerous (or potentially dangerous) event to the body.

Melzack  12  ,  13  ,  15  proposed that after inputs from the body undergo transformation in the body-neuromatrix, the appropriate action patterns are activated concurrently (or nearly so) with the neuromatrix for experience. Thus, in the action-neuromatrix, cyclical processing and synthesis produce activation of several possible patterns and their successive elimination until one particular pattern emerges as the most appropriate for the circumstances at the moment. In this way, input and output are synthesized simultaneously, in parallel, not in series. This permits a smooth, continuous stream of action patterns.

The command, which originates in the brain, to perform a pattern such as running activates the neuromodule, which then produces firing in sequences of neurons that send precise messages through ventral horn neuron pools to appropriate sets of muscles. At the same time, the output patterns from the body-neuromatrix that engage the neuromodules for particular actions are also projected to the sentient neural hub and produce experience. In this way, the brain commands may produce the experience of movement of phantom limbs even though the patient has no limbs to move and no proprioceptive feedback. Indeed, reports by paraplegic patients of terrible fatigue resulting from persistent bicycling movements  17  and the painful fatigue in a tightly clenched phantom fist in arm amputees  18  indicate that feelings of effort and fatigue are produced by the signature of a neuromodule rather than by particular input patterns from muscles and joints.

The phenomenon of phantom limbs has allowed researchers to examine some fundamental assumptions in psychology. Among these assumptions are that sensations are produced only by stimuli and perceptions in the absence of stimuli are psychologically abnormal. Yet phantom limbs, as well as phantom seeing,  19  indicate that this notion is wrong. The brain does more than detect and analyze inputs; it generates perceptual experience even when no external inputs occur.

Another entrenched assumption is that perception of one's body results from sensory inputs that leave a memory in the brain; the total of these signals becomes the body image. However, the existence of phantoms in people born without a limb or who lost a limb at an early age suggests that the neural networks for perceiving the body and its parts are built into the brain.  12  ,  13  ,  20  ,  21  The absence of inputs does not stop the networks from generating messages about missing body parts; the networks continue to produce such messages throughout life. In short, phantom limbs are a mystery only if we assume that the body sends sensory messages to a passively receiving brain. Phantoms become comprehensible once we recognize that the brain generates the experience of the body. Sensory inputs merely modulate that experience; they do not directly cause it.

Pain and Neuroplasticity

The specificity concept of the nervous system for had no place for “plasticity,” in which neuronal and synaptic functions are capable of being molded or shaped so that they influence subsequent perceptual experiences. Plasticity related to pain represents persistent functional changes, or “somatic memories,”  22  ,  23  produced in the nervous system by injuries or other pathologic events. The recognition that such changes can occur is essential to understanding the chronic pain syndromes, such as low back pain and phantom limb pain, that persist and often destroy the lives of the people who suffer them.

Denervation Hypersensitivity and Neuronal Hyperactivity

Sensory disturbances associated with nerve injury have been closely linked to alterations in central nervous system (CNS) function. Markus, Pomerantz and Krushelnyky  24  demonstrated that the development of hypersensitivity in a rat's hind paw following sciatic nerve section occurs concurrently with the expansion of the saphenous nerve's somatotopic projection in the spinal cord. Nerve injury may also lead to the development of increased neuronal activity at various levels of the somatosensory system (see review by Coderre et al  25  ). In addition to spontaneous activity generated from the neuroma, peripheral neurectomy also leads to increased spontaneous activity in the dorsal root ganglion and the spinal cord. Furthermore, after dorsal rhizotomy, increases in spontaneous neural activity occur in the dorsal horn, the spinal trigeminal nucleus, and the thalamus.

Clinical neurosurgery studies reveal a similar relationship between denervation and CNS hyperactivity. Neurons in the somatosensory thalamus of patients with neuropathic pain display high spontaneous firing rates, abnormal bursting activity, and evoked responses to stimulation of body areas that normally do not activate these neurons. 26  ,  27  The site of abnormality in thalamic function appears to be somatotopically related to the painful region. In patients with complete spinal cord transection and dysesthesias referred below the level of the break, neuronal hyperactivity was observed in thalamic regions that had lost their normal sensory input, but not in regions with apparently normal afferent input.  26  Furthermore, in patients with neuropathic pain, electrical stimulation of subthalamic, thalamic, and capsular regions may evoke pain,  28  and in some instances it may even reproduce the patient's pain.  29 30 31

Direct electrical stimulation of spontaneously hyperactive cells evokes pain in some but not all patients with pain; this finding raises the possibility that in certain patients the observed changes in neuronal activity may contribute to the perception of pain.  26  Studies of patients undergoing electrical brain stimulation during brain surgery reveal that pain is rarely elicited by test stimuli unless the patient suffers from a chronic pain problem. However, brain stimulation can elicit pain responses in patients with chronic pain that does not involve extensive nerve injury or deafferentation. Lenz et al  30  described the case of a woman with unstable angina who, during electrical stimulation of the thalamus, reported “heart pain like what I took nitroglycerin for” except that “it starts and stops suddenly”. The possibility that the patient's angina was the result of myocardial strain, and not the activation of a somatosensory pain memory, was ruled out by demonstrating that electrocardiograms, blood pressure, and cardiac enzymes remained unchanged over the course of stimulation.

It is possible that receptive field expansions and spontaneous activity generated in the CNS following peripheral nerve injury are, in part, mediated by alterations in normal inhibitory processes in the dorsal horn. Within 4 days of a peripheral nerve section, one notes a reduction in the dorsal root potential and, therefore, in the presynaptic inhibition it represents.  32  Nerve section also induces a reduction in the inhibitory effect of A-fiber stimulation on activity in dorsal horn neurons.  33  Furthermore, nerve injury affects descending inhibitory controls from brainstem nuclei. In the intact nervous system, stimulation of the locus ceruleus  34  or the nucleus raphe magnus 35  produces inhibition of dorsal horn neurons. Following dorsal rhizotomy, however, stimulation of these areas produces excitation, rather than inhibition, in half the cells studied.  36

Advances in our understanding of the mechanisms that underlie pathologic pain have important implications for the treatment of both acute and chronic pain. Because it has been established that intense noxious stimulation produces sensitization of CNS neurons, it is possible to direct treatments not only at the site of peripheral tissue damage, but also at the site of central changes (see review by Coderre and Katz  37  ). Furthermore, it may be possible in some instances to prevent the development of central sensitization, which contributes to pathologic pain states. The evidence that acute postoperative pain intensity and the amount of pain medication patients require after surgery are reduced by preoperative administration of variety of agents administered by the epidural  38 39 40  or systemic route  41 42 43  suggests that the surgically induced afferent injury barrage arriving within the CNS, and the central sensitization it induces, can be prevented or at least obtunded significantly (see review by Katz  44  ). The reduction in acute pain intensity associated with preoperative epidural anesthesia may even translate into reduced pain  45  and pain disability  46  weeks after patients have left the hospital and returned home.

The finding that amputees are more likely to develop phantom limb pain if they had pain in the limb before amputation  23  raises the possibility that the development of longer-term neuropathic pain also can be prevented by reducing the potential for central sensitization at the time of amputation (see Katz and Melzack  47  ). Whether chronic postoperative problems such as painful scars, postthoracotomy chest wall pain, and phantom limb and stump pain can be reduced by blocking perioperative nociceptive inputs awaits additional well-controlled clinical trials (see Katz and Seltzer  48  ). Furthermore, research is required to determine whether multiple-treatment approaches (involving local and epidural anesthesia, as well as pretreatment with opiates and anti-inflammatory drugs) that produce effective blockade of afferent input may also prevent or relieve other forms of severe chronic pain such as postherpetic neuralgia  49  and complete regional pain syndrome. It is hoped that a combination of new pharmacologic developments, careful clinical trials, and an increased understanding of the contribution and mechanisms of noxious stimulus–induced neuroplasticity will lead to improved clinical treatment and prevention of pathologic pain.

Pain and Psychopathology

Pains that do not conform to present day anatomic and neurophysiologic knowledge are often attributed to psychological dysfunction.

There are many pains whose cause is not known. If a diligent search has been made in the periphery and no cause is found, we have seen that clinicians act as though there was only one alternative. They blame faulty thinking, which for many classically thinking doctors is the same thing as saying that there is no cause and even no disease. They ignore a century's work on disorders of the spinal cord and brainstem and target the mind. . . . These are the doctors who repeat again and again to a Second World War amputee in pain that there is nothing wrong with him and that it is all in his head.  50 p. 107
This view of the role of psychological generation in pain persists to this day notwithstanding evidence to the contrary. Psychopathology has been proposed to underlie phantom limb pain,  18  dyspareunia,  51  orofacial pain, 52  and a host of others including pelvic pain, abdominal pain, chest pain, and headache.  53  However, the complexity of the pain transmission circuitry described in the previous sections means that many pains that defy our current understanding will ultimately be explained without having to resort to a psychopathologic etiology. Pain that is “nonanatomic” in distribution, spread of pain to noninjured territory, pain that is said to be out of proportion to the degree of injury, and pain in the absence of injury have all, at one time or another, been used as evidence to support the idea that psychological disturbance underlies the pain. Yet each of these features of supposed psychopathology can now be explained by neurophysiologic mechanisms that involve an interplay between peripheral and central neural activity.  3  ,  52

Data linking the immune system and the CNS have provided an explanation for another heretofore medically unexplained pain problem. Mirror-image pain, or allochiria, has puzzled clinicians and basic scientists ever since it was first documented in the late 1800s.  54  Injury to one side of the body is experienced as pain at the site of injury as well as at the contralateral, mirror-image point.  55  ,  56  Animal studies show that induction of sciatic inflammatory neuritis by perisciatic microinjection of immune system activators results in both ipsilateral hyperalgesia and hyperalgesia at the mirror-image point on the opposite side in the territory of the contralateral healthy sciatic nerve.  57  Moreover, both ipsilateral hyperalgesia and contralateral hyperalgesia are prevented or reversed by intrathecal injection of a variety of proinflammatory cytokine antagonists.  58

Mirror-image pain is likely not a unitary phenomenon, and other nonimmune mechanisms may also be involved. 59  For example, human  60  and animal  61  evidence points to a potential combination of central and peripheral contributions to mirror-image pain because nerve injury to one side of the body has been shown to result in a 50% reduction in the innervation of the territory of the same nerve on the opposite side of the body in uninjured skin.  61  Although documented contralateral neurite loss can occur in the absence of contralateral pain or hyperalgesia, pain intensity at the site of the injury correlates significantly with the extent of contralateral neurite loss.  60  This finding raises the intriguing possibility that the intensity of pain at the site of an injury may be facilitated by contralateral neurite loss induced by the ipsilateral injury,  61  a situation that most clinicians would never have imagined possible.

Taken together, these novel mechanisms that explain some of the most puzzling pain symptoms must keep us mindful that emotional distress and psychological disturbance in our patients are not at the root of the pain. Attributing pain to a psychological disturbance is damaging to the patient and provider alike; it poisons the patient-provider relationship by introducing an element of mutual distrust and implicit (and at times, explicit) blame. It is devastating to the patient, who feels at fault, disbelieved, and alone.

Conclusion: The Multiple Determinants of Pain

The neuromatrix theory of pain proposes that the neurosignature for pain experience is determined by the synaptic architecture of the neuromatrix, which is produced by genetic and sensory influences. The neurosignature pattern is also modulated by sensory inputs and by cognitive events, such as psychological stress. 62  Furthermore, stressors, physical as well as psychological, act on stress regulation systems, which may produce lesions of muscle, bone, and nerve tissue and thereby contribute to the neurosignature patterns that give rise to chronic pain. In short, the neuromatrix, as a result of homeostasis regulation patterns that have failed, may produce the destructive conditions that give rise to many of the chronic pains that so far have been resistant to treatments developed primarily to manage pains that are triggered by sensory inputs. The stress regulation system, with its complex, delicately balanced interactions, is an integral part of the multiple contributions that give rise to chronic pain.

The neuromatrix theory guides us away from the Cartesian concept of pain as a sensation produced by injury or other tissue disease and toward the concept of pain as a multidimensional experience produced by multiple influences. These influences range from the existing synaptic architecture of the neuromatrix to influences from within the body and from other areas in the brain. Genetic influences on synaptic architecture may determine—or predispose to—the development of chronic pain syndromes. Figure 1.3 summarizes the factors that contribute to the output pattern from the neuromatrix that produce the sensory, affective, and cognitive dimensions of pain experience and the resultant behavior.

Multiple inputs act on the neuromatrix programs and contribute to the output neurosignature. They include the following: (1) sensory inputs (cutaneous, visceral, and other somatic receptors); (2) visual and other sensory inputs that influence the cognitive interpretation of the situation; (3) phasic and tonic cognitive and emotional inputs from other areas of the brain; (4) intrinsic neural inhibitory modulation inherent in all brain function; and (5) the activity of the body's stress regulation systems, including cytokines as well as the endocrine, autonomic, immune, and opioid systems. We have traveled a long way from the psychophysical concept that seeks a simple one-to-one relationship between injury and pain. We now have a theoretical framework in which a genetically determined template for the body-self is modulated by the powerful stress system and the cognitive functions of the brain, in addition to the traditional sensory inputs.